11-11-11 Knotsgekke dag voor de Prins

"In de katholieke historie is 12 het perfecte getal. 11 geldt dus als imperfect, als net niet", verklaart de prins, in het dagelijks leven internetondernemer Lucien Verhoef. Dat hij voor de tweede keer het hoogste carnavalsambt bekleedt, was tot gisterochtend nog strict geheim. Op veel plaatsen in het zuiden wordt de prins op de elfde van de elfde gepresenteerd. "Echte carnavalsvierders zijn erg met de prins bezig", zegt Verhoef. "Het is een mooie vorm van respect."

Vanochtend maakt Verhoef een ballonvaart boven Breda. Hij gaat niet alleen bij de trouwende paartjes langs, maar ook bij alle 11-11-baby's in Breda. Vanavond kiezen de carnavalsvierders in Breda (Kielegat) tijdens een groot feest het 'Kielegatse carnavalslied', dat in februari overal te horen zal zijn.

Overal in Brabant en Limburg markeert de elfde van de elfde om 11.11 uur het punt waarop de wagenbouwers voor de carnavalsoptochten aan de slag moeten.

In de rest van het land is 11-11-11 vooral populair als trouwdatum. Toch stappen er minder koppels in het huwelijksbootje dan op andere 'magische' data, zoals 08-08-08 of 09-09-09. In de winter wordt traditioneel minder getrouwd dan in de zomer. "De winter leent zich minder voor mooie jurken en foto's dan de zomer", zegt het Centraal Bureau voor de Statistiek.

Nel en Michel trouwen op 11-11-11 'Carnaval zit in ons bloed'

Nel Schoenmakers en Michel Diks (beiden 44) trouwen vandaag in carnavalssferen. Prins Carnaval spreekt het Bredase stel toe.

Zij: "Toen we de kinderen vertelden dat we carnavalesk zouden trouwen, misschien wel in een kiel, sputterde mijn zoon wel tegen. 'Je doet gewoon een jurk aan, mam.' Toen hij deze jurk zag, zei hij: 'Ik had specifieker moeten zijn.' Hij heeft van ons allemaal het minst met carnaval."

Hij: "We zijn allebei al eerder getrouwd geweest. Ik heb een dochter van dertien, en zij een zoon van veertien. Uiteindelijk doen zij wel mee hoor: Nels zoon als musketier, en mijn dochter als hofdame. We trouwen in kasteel Bouvigne, net buiten Breda. Toen we die locatie hadden, was snel bedacht dat wij als koning en koningin zouden gaan. De dresscode is 'carnaval'. Carnavalsvereniging De Toeteleurs komt ons 's ochtends ophalen met een wagen. Ik weet er nog niets van, behalve dat er een tractor voor staat. Dan gaan we met alle gasten naar het kasteel. Daar gaat het gebeuren, om 11 over 11."

Zij: "Ik vond vroeger dat we geen boterbriefje nodig hadden. Maar toen hij me met oud en nieuw in een opwelling ten huwelijk vroeg, zei ik meteen 'ja'."

Hij: "Ik denk dat we daarna elkaar aankeken en allebei hetzelfde dachten. Als we dan gaan trouwen, moet het op 11-11-11. Wij hebben allebei carnaval in ons bloed. We zitten in de verkoopcommissie van de stichting Bredase Carnavalsviering. We zijn er het hele jaar mee bezig. Al snel na carnaval gaan we nadenken hoe we het volgend jaar gaan aanpakken."

Zij: "Ieder seizoen ontwerpen we een carnavalsmedaille, die mensen kunnen kopen. We verkopen ook shawls en vlaggen van Kielegat, zoals Breda met carnaval heet. We zijn er gemiddeld twee of drie avonden per week mee bezig. Michel bouwt ook wagens bij De Toeteleurs."

Hij: "We kennen elkaar van de intocht van Prins Carnaval, zes jaar geleden. Ik stond naast een maat, en zei: 'Kijk daar, die mooie rooie'. Mijn bella rossa. Later hoorde ik dat ze bij ons in de verkoopcommissie zou komen. Dat kwam goed uit. We gingen bij haar thuis vergaderen, en ik bleef dan altijd als laatste hangen."

Zij: "Oh, was dat daarom! Ik had toen nog niets in de gaten."

Hij: "Het is heel speciaal voor ons als carnavalsvierders dat de Prins, Lucius d'un Aller Irste, bij ons huwelijk een praatje houdt. Echt bijzonder."

undefined