Wanneer kap je iets af? ‘Het strandt altijd op iets wat je in het begin al kunt zien’

“Hij zei tegen me dat elke man het liefst een blonde Poolse au pair van 24 met grote borsten wil”, vertelt een eindveertiger over haar net-nieuwe vriend. Toen ze hem verbouwereerd had gevraagd of dat ook voor hem gold, had hij met “natuurlijk, ik ben geen mietje” de plank nog een keer misgeslagen.

De man is een dure consultant, die bedrijven adviseert hoe om te gaan met mensen. Geen dommerik dus. Onlangs gescheiden na een huwelijk van bijna dertig jaar, waarin hij kennelijk niet veel heeft geleerd over vrouwen. Spoiler: de prille verkering overleefde de opmerking niet.

Wanneer kap je iets af? Liever niet te vroeg, maar hopelijk ook niet te laat. Voor je het weet heb je kostbare jaren verspild.

‘Geniet van je leven, doei’

Een man die drie keer getrouwd is geweest: “Het strandt altijd op iets wat je heel in het begin al kunt zien. Extreme jaloezie, een drankprobleem, twijfels of ik haar wel leuk genoeg vond... Ik heb er een keer acht jaar over gedaan om de relatie te beëindigen, terwijl ik vanaf dag één wist wat eraan schortte. Nu doe ik het anders. Ik noem het niet eens meer ‘relatie’ als het iets wordt. Is het leuk, dan is het leuk, is het niet leuk, dan is het klaar. Laatst had ik een vrouw die me ging vertellen wat ik moest eten. Ik ben 55, geen 5. Daar stop ik dus meteen mee.”

“Vraag het mij niet”, verzucht een vriendin. Steeds tuigt ze iets dat eigenlijk nog geen onenightstand had moeten zijn, op tot een relatie-op-niks-af, zoals ze het zelf zegt. Laatst had ze een date die ze voordat-ie plaatsvond vast afzegde, puur uit angst om weer in een nietszeggende affaire van een paar maanden te belanden. Ze kijkt met bewondering naar een buurvrouw, die haar mannen met een ‘geniet van je leven, doei,’ de deur uitzet. Zo’n man hoeft maar iets verkeerd te doen of hij vliegt de straat op, zonder tekst of uitleg.

Eigenwaarde

Terug naar de vrouw van het begin. Hoewel zij beslist gek was op haar nieuwe vriend, nam ze direct het heft in handen. Ze raapte zijn spullen bij elkaar en gaf hem zijn schoenen aan, zeggende dat hij dan maar beter naar huis kon gaan, aangezien zij – niet blond, Pools enz. – beslist niet tussen hem en zijn grote wens in wilde staan.

De consultant dacht eerst dat ze een grap maakte en reageerde lacherig, maar toen hij zag dat ze serieus was, zei hij geschrokken dat hij het niet zo meende. Waarop zij zei dat zij het wel degelijk meende. “Als hij het vervolgens écht goed had gemaakt, had ik hem misschien nog een kans gegeven. Maar hij droop af. Gebrek aan emotionele intelligentie plus een slap karakter, dat is onoverkomelijk. En ik ben blij dat ik het al zo vroeg te zien kreeg.”

Eigenwaarde: nog altijd het beste uitgangspunt voor het echte werk.

Trea van Vliet schrijft over daten op middelbare leeftijd. Waar loop je tegenaan?