Mijn zoon wijst mij terecht als ik zijn dochter een filmpje laat kijken, dit zit mij echt dwars

Etiquette-specialist Beatrijs Ritsema beantwoordt elke week prangende vragen over hoe het hoort, of juist niet.

Beste Beatrijs,

Mijn zoon en schoondochter zijn zeer streng in de opvoeding van hun dochter: vegetarisch, geen snoep, geen beeldschermen. Als ze hier komen, heb ik groente en fruit in overvloed en pas ik mij zo veel mogelijk aan.

Mijn zoon en kleindochter zijn hier een weekend geweest. Mijn zoon slaapt dan uit en Sterre (6 jaar) en ik doen ons ding beneden. Een van die dingen was een pannenkoek bakken. Sterre vroeg of er een lepeltje honing op mocht. Dat heb ik haar laten doen. Mijn zoon kwam net naar beneden en gaf mij een standje, toen hij haar betrapte met de honing.

Later op de dag gingen we er met ons drieën op uit. Leuk gehad. Wij naar huis. Zoon gaat nog even fietsen, ik ga koken. Sterre vraagt of ze een filmpje mag kijken. Dat mag van mij. Zoon terug. Zegt: ‘Heb je weer de makkelijke weg genomen?’ Ik zeg niets, maar ik voel me naar.

Zo gaat het vaker. Mijn zoon zegt dat zij ermee zitten als ik me niet houd aan de regels voor Sterre. Ik zei dat zijn dochter ook bij andere mensen met andere regels over de vloer komt. Ik houd van mijn zoon, maar die voortdurende steken zitten mij zo dwars.
Streng in de leer

Beste Streng in de leer,

Het past een zoon niet om zijn moeder te kapittelen over futiliteiten. En nog wel in het bijzijn van zijn dochter! Kennelijk ziet uw zoon alles wat met zoetigheid te maken heeft als het voorportaal van de hel, waarvandaan zijn dochter moet worden weggesleept. Een kind dat een half uurtje naar een beeldscherm kijkt, terwijl de verantwoordelijke volwassene bezig is met eten koken, wordt niet op een schandelijke manier verwaarloosd of gecorrumpeerd.

Het is trouwens opvallend dat uw zoon de vrijheid neemt om tijdens het weekend leuke dingen voor zichzelf te doen (uitslapen, fietsen), zodat het besteden van tijd en aandacht aan uw kleinkind op u neerkomt, terwijl u dat van hem niet op uw manier mag doen. Het lijken aanvaringen van niks, maar de militante manier waarop uw zoon zijn ­ongenoegen kenbaar maakt, is pijnlijk en vernederend voor u. Doorgaans houden ouders, ook al zijn ze van de radicale richting, voor de grootouders wat ruimere marges aan, zolang de grootouders in grote lijnen de door de ouders uitgevaardigde regels volgen. Nee, grootouders moeten de kleinkinderen niet volstoppen met snoep, maar van een incidenteel lepeltje honing zal een kind geen schade ondervinden. Een totaalverbod op beeldschermen isoleert kinderen van de rest van de wereld. Gematigdheid valt altijd te verkiezen boven extremisme.

Het lijkt onbegonnen werk om dit conflict met uw zoon inhoudelijk te bespreken, omdat hij zich zo bovenmeesterachtig opstelt en het niet kan verdragen dat zijn eigen moeder ietsje andere accenten legt. Tegen hem ingaan is gevaarlijk: straks bestempelen hij en zijn vrouw u nog als ‘slechte invloed’ en ziet u uw kleinkind niet meer. U kunt weinig anders doen dan zwijgen en slikken. En hopen dat uw zoon de teugels wat meer laat vieren, wanneer uw kleindochter opgroeit.