Makkers, staakt uw wild geraas

Liva wenst een ‘kompjoeter’ en Sven een boek over ‘dienoosaaurusen’. Mik hoopt op een nieuwe ‘droon’ en Daisy wil een keer met de Sint naar ‘mek doonaltz’. Met een grote glimlach lees ik de verlanglijstjes van mijn lieve leerlingen.

Het is woensdagmiddag en ik ben 28 kleurplaten en brieven uit de schoenen aan het vissen om ze in te wisselen voor zakjes pepernoten. Dan maak ik wat rommel in mijn lokaal en verstop ik wat fopcadeautjes. Het moet de volgende dag natuurlijk wel echt lijken alsof er een stel Pieten heeft huisgehouden in de klas.

U raadt het al. Het is sinterklaastijd. Een mooie, maar hectische tijd. Vooral in groep 3, want die gelooft. En hard ook. Ook ik ben dol op de goedheiligman en zijn bonte gevolg, maar vanaf het moment dat Dieuwertje Blok – inclusief zoete berichtgevingen – op de beeldbuis verschijnt tot aan die stressvolle pakjesavond zijn de kinderen niet te houden.

Het zijn vier lange en vermoeiende weken kan ik u verzekeren. Geen instructie komt binnen, behalve als we met pepernoten rekenen en woorden spellen met chocoladeletters. Ook zijn de lontjes kort en wordt er van spanning en vermoeidheid heel wat afgehuild. In de pauze smullen we van de avonturen van paardje Ozosnel, maar na de pauze werken de kinderen o zo langzaam. Het is dit jaar erger dan andere jaren. Ik word er moedeloos van.

Met een schuin oog kijk ik naar de aftelkalender die de kinderen hebben geknutseld. Ondanks mijn liefde voor het feest, hoop ik stilletjes dat Sint snel vertrekt. Niet alleen vanwege 28 stuiterballen die al geruime tijd in sinterklaassferen verkeren, maar ook omdat de sfeer buiten de schoolmuren anders is, minder gezellig. Alsof we 5 december niet meer uitbundig mogen vieren. Terwijl onderwijs, zorg en hulpverlening in ons land de noodklok luiden, laait het vuur omtrent de pietendiscussie weer hoog op. Op sociale media geven linkse en rechtse partijen met ongezouten meningen elkaar er met de roe van langs of spelen elkaar de zwarte piet toe. Het moet niet gekker worden. Om te voorkomen dat Sinterklaas compleet wordt vervangen door een Kerstman, Black Friday-deals en dankbare kalkoenen vraag ik alle makkers hun wild geraas te staken en een passende oplossing voor dit kinderfeest te vinden.

Gelukkig krijgt groep 3 hier niks van mee. Ik kies liever voor vier lange en vermoeiende weken met kinderen die door het dolle heen zijn, dan me maar ook nog maar één seconde op te winden over de manier waarop een kinderfeest door misinterpretaties, wederzijds onbegrip en het niet naar elkaar luisteren eigenhandig verpest wordt. Ik ga er met mijn leerlingen een mooi feest van maken. Als ik alle zakjes pepernoten in de schoenen heb gestopt, ga ik met een geruster hart – dat uiteraard vol verwachting klopt – naar huis.

Lees ook:

Waarom is Zwarte Piet zo’n onderdeel van onze identiteit geworden?

In de weken tussen de intocht en pakjesavond buigt het Theologisch Elftal zich voor het allereerst over de zwartenpietendiscussie.