‘In bed bleken we de perfecte match’

Hoe het begon

Charlotte: “Mijn enige focus was werk en reizen, met de liefde was ik goed klaar. Ik voelde me in mijn vorige relatie beperkt en onvrij, woonde samen met mijn ex-vriend in een koophuis. We zijn niet leuk uit elkaar gegaan. Mijn ouders hebben het er lange tijd moeilijk mee gehad dat ik voor zo’n ander leven koos.

In 2010 was ik bezig met een startup voor een nieuwe app en stond samen met vriendinnetjes op een zomers netwerkevent in Amsterdam. Felix, blonde haren en zwarte zonnebril, viel me op omdat hij er zoveel leuker uitzag dan al die saai geklede mannen: bruinleren jack, jeans en van die ongewone suède Italiaanse schoenen. Zijn colbertje was volgens mijn vriendin ‘een gordijn’, velours met zo’n Frans patroontje erin. Hij had iets energieks en ongrijpbaars. Hij was investeerder en zakelijk adviseur, maar omdat ik niet zo extravert ben en mijn vriendinnen wel, doken zij boven op hem en ik dacht: prima, veel plezier ermee.

Een paar maanden later noemde een gemeenschappelijke kennis zijn naam omdat ik een zakelijk adviseur zocht, zo kreeg ik zijn mailadres. We hebben koffie gedronken, hij gaf me heel goed advies en zijn telefoonnummer en ik vond het een leuke gozer maar niet meer dan dat. Daarna zagen we elkaar af en toe om de voortgang van mijn startup te bespreken.

In de zomer van 2013 spraken we weer af en ineens was hij flirterig, wilde shotjes wodka drinken, maar ik was er niet op voorbereid, vond het een beetje eng en intimiderend, dus toen een kennis met wie we aan tafel zaten wegging, ben ik er ook vandoor gegaan.

Een paar dagen later heb ik hem toch een berichtje gestuurd, we besloten weer af te spreken, maar dat lukte steeds niet: eerst ging hij op reis, toen ik, daarna lag ik drie maanden plat met een longontsteking. Ook toen het 2014 werd, bleven we elkaar mislopen, totdat hij als een soort laatste ontmoetingspoging voorstelde om samen op reis te gaan. Dat vond ik superlief en origineel, hij deed duidelijk heel erg zijn best om met mij te zijn.

Felix boekte voor ons een vlucht naar Genua en toen we aankwamen zijn we meteen in de Italiaanse zon op een terras gaan zitten. Op dat moment leerden we elkaar eigenlijk pas echt een beetje kennen. Toen de bar dichtging, zijn we naar onze kamer gelopen. Ik voelde een enorme aantrekkingskracht, we bleken in bed ook een perfecte fysieke match, en daarna ben ik op zijn borst in slaap gevallen, wat hij bijzonder vond omdat ik hem dus kennelijk meteen al volledig vertrouwde.

De volgende ochtend had ik een ijskonijnenmuur om me heen, ik was bang om iemand weer zo dichtbij te laten komen, bang om pijn te voelen. Het was ook niet meteen dikke verkering. Felix kwam net uit een relatie, had naast mij nog iemand anders, en ik vond het prima dat het nog niet meteen serieus was. Ik was wel al hartstikke verliefd, we zagen elkaar ook best vaak, maar ik ben zelf ook erg gehecht aan mijn vrijheid en hij ook, dus we snapten elkaar goed.

Toen ik in september terugkwam van mijn eerste lange reis door Azië, besloten we dat we vanaf dat moment officieel een relatie hadden. We hadden elkaar gemist, maar we hoefden elkaar nog steeds niet elk uur te spreken. Hij was bang dat ik claimerig zou worden zoals zijn vorige vriendinnen. Dat ik alleen maar hand en hand door de stad wilde lopen. Maar ik wilde ook niet alles samendoen, ik vond het juist heel prettig dat we allebei onze eigen levens hadden. Soms spraken we elkaar drie dagen niet en ik vond het heerlijk dat we allebei ons eigen mysterieuze leven hadden.

Felix had een soort natuurlijk rust over zich, ik vertrouwde hem volledig, maar hij kon niet over zijn gevoel praten en had geen sociale stop. Hij was een nachtvlinder en kon geen nee zeggen, ging altijd met alles en iedereen mee en woonde ook nog eens midden in de binnenstad. Dat brak hem regelmatig op, en als het hem allemaal te veel werd, dan verdween hij van de radar, lang genoeg om me zorgen te gaan maken. Dan was hij niet thuis, niet bereikbaar, geen idee wat hij dan deed en nog steeds niet.

In het begin werd ik daar heel onzeker van, dan dacht ik dat ik iets verkeerd had gezegd of gedaan, maar hij legde uit dat het niks met mij te maken had, maar dat er dan iets in hem overliep, maar wat er precies overliep wist ik niet, daar wilde hij niet over praten. Onze relatie was zeker niet standaard en voor anderen niet goed te volgen. Mijn vriendinnen snapten er niets van dat ik niet de hele tijd bij hem wilde zijn en ze dachten dat ik me aanpaste voor hem, maar dat was niet zo. Voor mij waren de momenten dat we samen waren alles. We werden ook regelmatig aangesproken door wildvreemden die de energie tussen ons bijzonder vonden en ons daarop aanspraken. Ik had niet eerder een relatie gehad waarin ik zoveel van iemand heb gehouden en ik heb altijd gedacht dat het tussen ons wel op z’n pootjes terecht zou komen.

Hoe is het nu

Het is nu een jaar uit. Hij heeft het uiteindelijk uitgemaakt, maar we hebben nooit uitgesproken waarom, dat wil hij niet. Hij dumpte me na vier jaar op straat in de regen en zei dat hij op zoek was naar iets, maar niet wist naar wat. Hij wilde zijn zoektocht alleen voortzetten en zijn volledige vrijheid terug. We spraken af dat we er na een maand goed over zouden praten, dat hij het me dan beter zou kunnen uitleggen, maar dat moment is nooit gekomen.

Ik ben hem nog weleens tegengekomen, we begeven ons in dezelfde kringen, dat was heel ongemakkelijk, hij gaf me een knuffel en maakte zich daarna snel uit de voeten. Wat ik het naarst vind is dat iedereen om mij heen zwanger is en gaat trouwen en ik overal in mijn eentje naartoe moet, het is op dat soort momenten vreselijk om vrijgezel te zijn. Veel mannen willen vluchtige avontuurtjes en zijn bang voor vrouwen van mijn leeftijd en aan de andere kant krijg ik het heel snel benauwd van mannen die meer willen. Van het feit dat ik het einde niet heb zien aankomen, heb ik veel verdriet gehad, ook omdat we het nooit echt hebben kunnen afsluiten. Ik wil het nog steeds graag uitspreken, ik houd nu het gevoel dat het heel erg is geweest voor hem om met mij te zijn, ik wil horen dat het niet aan mij lag, maar dat gaat niet gebeuren.”

De echte naam van Charlotte is bekend bij de redactie.

Lees ook:

Aflevering 7: ‘Dat het niet meer van seks kwam, vond hij vervelender dan ik’

Aflevering 8: ‘Ik ben best lomp, Simon vindt dat prima’

Aflevering 9: ‘We waren kinderen met kinderen’