Een gitaar en make-up zijn voor Jan geen dagelijkse kost

Met een flinke streep kohl van een oogpotlood wacht Jan tot de fotosessie gaat beginnen. Hij ligt op de bank met een gitaar naast zich en ziet eruit als een artiest in de kleedkamer van Paradiso.

Zijn vriendinnetje Lynn heeft een opdracht voor school, ze studeert styling op het SintLucas in Boxtel. Daarvoor moet ze een fotoshoot doen in de stijl van new wave, de tegendraadse, donkere muziekstroming die eind jaren zeventig ontstond: de muziek die mijn tienerjaren ook binnen denderde met mijn grote favoriet The Cure (zanger Robert Smith hing er naast de posters van Abba een beetje verloren bij).

Buiten beeld worden Ties en Rijk ook tot artiest getransformeerd. Ik laat de jongens ondertussen muziek horen van The Cure en Boys Don’t Cry slaat behoorlijk aan.

Jan speelt helemaal geen gitaar, hij heeft vroeger alleen twee jaar drumles gehad. Hij zit op het ROC in Hilversum, richting fashion design, en werkt in een vintage kledingzaak in Amsterdam. Is zijn eigen kledingstijl beïnvloed door een band, zoals dat bij mij vroeger was toen ik in donkerpaarse broeken liep met een lijntje onder mijn ogen? Jan: “Ik vind het lastig om mijn kledingstijl te omschrijven, ik hou van custom-made broeken. Soms maak ik ze ook zelf. Dan naai ik er nieuwe stukken op.”

En de make-up? “Haha, nee, dat had ik nooit eerder gedragen en dat zie ik me ook niet doen in het dagelijks leven.”