De seksloze bodywarmer krijgt een nieuw jasje

Rillend stilzitten achter het beeldscherm in de momenteel extra geventileerde werkruimtes roept om kleding die warm houdt en tegelijkertijd bewegingsvrijheid biedt. Dan voldoet een mouwloze bodywarmer uitstekend. De associatie van dit praktische kledingstuk met montere senioren en stevige stratenmakers lijkt voorbij.

De bodywarmer duikt plotseling overal in de winkels op en wordt ook door invloedrijke ontwerpers omarmd. Mannen in de bouw, schilders en ruiters zweren erbij – al enkele seizoenen is hun werkkleding een grote inspiratiebron voor de mode. In de buitensporten draait de bodywarmer al een tijdje volop mee. Nu ook trendgevoelige jongeren dit wat belegen item herontdekken, kunnen we waarschijnlijk rekenen op een heuse comeback.

Op middeleeuwse afbeeldingen dragen landarbeiders en ander werkvolk al inventieve jassen met afknoopbare mouwen. Het hield hen warm en ze konden zich er goed in bewegen. In de twintigste eeuw geven militairen, jagers en vissers er hun eigen draai aan. Hun modellen zijn voorzien van vele zakken. Paparazzi-fotografen moeten snel hun lenzen kunnen wisselen en zo’n multi-zakken-model kreeg zodoende de naam ‘reportersvest’ of ‘foto-vest’.

De bodywarmer wordt pas een modeartikel in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Het vrolijke, kleurige, gewatteerde, mouwloze model is populair in skigebieden, maar wordt snel zeer geliefd buiten de pistes. En als de Kinderen voor Kinderen-kids tijdens hun optreden met het liedje Mode (1983) olijke bodywarmers dragen wordt het ook in de kindergarderobe een regelrechte hit. Vervolgens eigenen kakkineuze studenten zich de bodywarmer toe in vooral effen donkerblauwe en rode tinten.

Uiteindelijk verwordt de bodywarmer tot een amodieus, maar handig kledingstuk bij tuin- en kluswerkzaamheden en voor de-paden-op-de lanen-in-activiteiten.

Oversized

De vormen van de huidige bodywarmers zijn zeer uiteenlopend. Van super suf tot fris, grappig of ronduit stijlvol. Ze zijn er nauwsluitend, oversized, poffend, lang of extra kort. In trainingsbroek gehulde jongens kiezen vaak voor een vierkant model dat herinneringen oproept aan de breedgeschouderde bodywarmer uit de jaren tachtig. Daarnaast doet de survival-look het goed. In feite een gemoderniseerde versie van het reportersmodel met veel zakken, vakjes, lusjes en ritsen. Met zo’n kledingstuk lijk je nu te communiceren dat je onverschrokken het avontuur tegemoet gaat. En een tas is overbodig, want alle ‘overlevingsspullen’, zoals telefoon, mondkapje en waterfles, passen met gemak in een zak.

Veel bodywarmers worden óver een jas gedragen. Ze zijn gemaakt van technisch hoogstaande materialen en door hun onorthodoxe sluitingen ogen ze bijna futuristisch. Het nog altijd verkrijgbare studentikoze rechttoe, rechtaan model met saaie, horizontale stiksels wordt nu opgefrist. Glanzende materialen met speelse kronkelstiksels zorgen voor verrassende dessins. En dan zijn er nog de combinaties van verschillende materialen en vlakken. Wol, katoen, teddystoffen, koeienprints, spijkerstof, verzin het maar en het wordt gebruikt. Ton sur ton of contrasterend.

Ook avantgardistische ontwerpers schieten alle kanten op met hun bodywarmer modevoorstellen. Ze spelen met het opblazen van vormen en met verbazingwekkende materialen-, kleur- en dessincombinaties. Nooit eerder experimenteerden zij zo gretig met dit genderneutrale kledingstuk. Het ziet er dus naar uit dat de bodywarmer door zijn vernieuwde uiterlijk zijn plaats in de mode aan het heroveren is.

Lees ook:

Loek Buter fotografeert als Mondriaan in de polder

De boerderij achter de binnendijk vormt een scherpe hoek tussen de horizontale lijnen. Loek Buter fotografeerde ‘zijn’ Noord-Holland in de traditie van Mondriaan.