In de wereld van ontwerper Bart Hess glibbert, glanst en schuimt het rondom het mensenlichaam. Hij kreeg vorige maand de Designprijs 2021.
Bart Hess (Geldrop, 1984) moet als kind veel gekliederd hebben met kaarsvet, lijm, scheerschuim en huishoudplastic. Hij is een ontwerper die geen gebruiksproducten maakt, maar films, performances en foto’s van mensen die iets doen met dat materiaal. Meestal bewegen ze langzaam. De beelden zijn vaak zo strak en perfect dat het een computeranimatie lijkt, maar Hess werkt zoveel mogelijk met ouderwetse dingen zoals papier, plastic, schuim en mensen.
Toch laat hij zich wel sterk inspireren door verschijnsels uit de digitale wereld. Neem bijvoorbeeld zijn Digital Artifacts. Alsof de vrouw een door computers gemodelleerde witte jurk aan heeft, computers die bovendien nogal wat rekenfouten maken – de vouwen en uitsteeksels lijken op de vervormingen die je krijgt als de computer de snelheid even niet aankan. Schone schijn, begrijp je als je het model ziet bewegen en de jurk in stukken uit elkaar valt. Een video verklaart wat het in werkelijkheid is: een laag vloeibaar kaarsvet drijft op het water, en doordat het model langzaam het water ingaat, vormt het een onvoorspelbare gerimpelde laag.
Het uiteindelijke kunstwerk is vaak dus de foto of film die Hess maakt van de exercitie met de materialen. Hij werkte de afgelopen jaren met bijzondere opdrachtgevers. Voor Lady Gaga’s album Born This Way maakte hij een zogenoemde slijmjurk, een laag van donkergekleurde smurrie die traag van het lichaam glijdt. Hij nam het slijm in potten mee naar de set, liet met een ventilator op verschillende plekken lucht blazen, waardoor bubbels ontstonden. In anderhalf uur maakte hij zo’n duizend foto’s, de beste foto kwam op de hoes van het album.
Eerder werkte hij samen met modeontwerper Walter Van Beirendonck, in 2018 maakte hij samen met Iris van Herpen een doorschijnende slangenhuid, bestaand uit plexiglas, afgewisseld met koper en transparant acryl. Toch is Hess zelf geen modeontwerper, het gaat hem om de beweging en vorm van het menselijk lichaam, liefst zo onpersoonlijk mogelijk – zodat iedereen er haar, zijn of hun eigen verhaal in kan vinden.
Een van de meest recente hoogtepunten is zijn poster- en filmcampagne voor het Nationale Ballet. Met zijn bekende materialen maakte hij voor iedere voorstelling een campagnebeeld met een danser.
Bij de één is de beweging in beeld gebracht met een rode ballon en heel veel foto’s over elkaar, bij een ander lijkt één balletdanseres zich te hebben vermenigvuldigd tot tien. Zoals vaker bij Hess weet je als kijker niet wat je ziet, behalve dat het iets is dat je nooit eerder hebt gezien.
Designprijs
De Designprijs Noord-Brabant is ingesteld om design in deze provincie onder de aandacht te brengen. De prijs wordt iedere twee jaar toegekend, afwisselend aan een gearriveerd ontwerper (in 2017 aan Piet Hein Eek) en aan een aankomend talent (in 2019 Simone Post). Er is een bedrag van 10.000 euro aan verbonden. Omdat Hess pas nog een overzichtstentoonstelling had in het Design Museum Den Bosch, selecteerde hij drie jonge ontwerpers die in zijn plaats tot 19 september hun werk kunnen tonen: Fransje Gimbrère, Joep Truijen en HIPS (Clémentine Schmidt en Josse Vessies).
Lees ook:
Een mat is geen kapsel, het is een levensstijl
Onlangs verscheen de Matlas en werd de Haagse mat toegevoegd als immaterieel erfgoed. De opvallende haarstijl is nog lang niet uit het straatbeeld verdwenen.
