Een tweede leven voor de Brabantse worstenbroodjes van Houben

Sinds 1 december ruikt het weer naar worstenbroodjes bij Houben Worstenbrood in het centrum van Eindhoven. Door een raam vanuit de winkel zie je de bakkerij, waar druk wordt gewerkt. “Geweldig dat jullie weer open zijn”, zegt een binnenkomende klant. Eigenaar Bart Houben grijnst. Zo’n zes weken geleden zag zijn leven er heel anders uit. Aan het begin van de tweede lockdown vroegen hij en zijn broer Lucas het faillissement aan van het bedrijf dat hun grootvader zo’n tachtig jaar eerder was begonnen.

Er dreigde een sombere afsluiting van wat eigenlijk een feestjaar had moeten worden, met op 13 en 14 maart de feestelijke opening van deze nieuwe zaak op de Willemstraat. De commissaris van de koning zou komen, want Houbens worstenbroodjes, het Brabantse antwoord op saucijzenbroodjes, zijn vermaard tot ver buiten de stad.

Alles dicht

Maar op 15 maart ging Nederland in lockdown. Van de ene op de andere dag viel voor de Houbens 80 procent van hun omzet weg. Bart Houben: “De verkoop direct aan consumenten was maar een klein deel.

We leverden aan sport- en bedrijfskantines, horecaondernemingen, evenementen en festivals. Die ­gingen allemaal dicht.” Zelfs aan benzinestations konden ze nauwelijks nog iets kwijt. Die waren wel open, maar waar minder gereden wordt, wordt ook minder vaak ­getankt.

En toen begon het grote hopen: hopen dat de lockdown maar een paar weken zou duren, hopen op een echte Koningsdag met feest op de Willemstraat voor de deur, ­hopen dat het festivalseizoen toch nog op gang zou komen. “Iedere keer denk je: nog een paar weken. Maar toen op 20 oktober de tweede lockdown werd afgekondigd, ­beseften we ­meteen dat het onverstandig was om verder te gaan”, zegt Houben.

Aan een doorstart dacht hij op dat moment nog niet. Het was de curator die het idee suggereerde. “Die wordt door de rechtbank aangewezen, en het is maar afwachten wie je krijgt. Maar dit was echt een aardige man, die begreep wat het betekent als 80 procent van je omzet wegvalt.”

Er waren meerdere partijen geïnteresseerd om het merk Houben Worstenbrood over te ­nemen, maar dat was privaat geregistreerd en viel daardoor buiten het faillissement.

Geen cent meer

Houben heeft zeker even geaarzeld. “Ik had het niet voor elke prijs gedaan. Ik moest de hele inventaris uit het faillissement terugkopen en ik heb nu zelf geen cent meer. Maar ik had er wel vertrouwen in en ik wil niet meegaan met de twijfel en de angst van deze tijd. Daar gaan we het niet mee winnen.”

Gelukkig was de eigenaar van het winkelpand bereid mee te werken. “Hij zat ook met een probleem, want deze ruimte is heel specifiek voor onze doeleinden ingericht. Het was een pijpenla, wij hebben enorm in dit het pand geïnvesteerd, met duurzame materialen en een dak vol zonnepanelen. “

De doorstart kon niet zonder ­reorganisatie. “We draaien nu eigenlijk op de verkoop hier in de zaak, daar kunnen geen twee families van leven. Daarom is mijn broer eruit ­gestapt. Vijf van onze twaalf werknemers kon ik niet opnieuw in dienst nemen. Degenen die er nog zijn, deels mensen met afstand tot de arbeidsmarkt, werken minder uren. Ik doe nu veel zelf. Ik bak en ik doe de bestellingen van de klanten die we nog wel hebben, zoals tuincentra. Terug naar de basis. Eigenlijk heel leuk”, zegt Houben.

Wat is gebleven, is het enthousiasme waarmee hij het bedrijf in 2014 startte. “Voor mijn vader en grootvader waren worstenbroodjes een bijproduct. Ik heb er ons hoofdproduct van gemaakt. Eerst hebben we de traditionele broodjes met varkensvlees kwalitatief verbeterd, daarna zijn we andere smaken gaan ontwikkelen, samen met enkele Michelinkoks. We hebben nu vegetarische worstenbroodjes, maar ook met zalmvulling en lam met spitskool. We maken speciale broodjes met ­extra eiwitten voor sporters, en zorgbroodjes, kleine broodjes, ook met extra eiwitten, met minder koolhydraten en natriumarm, als ­gezonde snack voor zorginstellingen en ziekenhuizen.”

Behalve dat hij het fijn vindt dat hij nog steeds kan doen wat hij leuk vindt, is Bart Houben om een andere ­reden blij dat de doorstart van zijn familiebedrijf gelukt is. “We hebben de ­renovatie van het pand voor een deel via crowdfunding ­onder vrienden en ­familie gefinancierd. Die mensen ben ik echt wel wat verschuldigd.”

Lees ook:

Na 122 jaar failliet door corona: ‘Hier was geen kruid tegen gewassen’

In de rubriek Over de Kop vertellen ondernemers over het faillissement van hun bedrijf. Dit keer: Familiebedrijf Schreuder, specialist in stoffering bij evenementen, moet na 122 jaar stoppen.