Nog meer winst en de driedelige pakken van Shell gaan bomen en vlinderstruiken planten

Het was niet eens zo’n groot bericht, op pagina 17 van deze krant, een paar dagen geleden. De kop: ‘Van aandeelhouders hoeft Shell uitstoot niet sneller te verlagen’. Eronder stond een inhoudelijk verslag van de aandeelhoudersvergadering van het bedrijf dat ooit Nederlands was, en Koninklijk ook.

Ik las dat zo’n 80 procent van de aandeelhouders van dat bedrijf het oké vindt dat Shell op de lang geleden ingeslagen weg voortgaat, zo veel mogelijk olie en gas en zo meer oppompen, en dat dan voor een zo hoog mogelijke prijs verkopen, waarna het wordt opgestookt, met alle welbekende gevolgen voor klimaat en temperatuur op aarde.

Er waren beleggers die daar anders over dachten (PGGM, The Church of England), de grote meerderheid kon zich wel vinden in het verhaal van de Shell-top: de wereld heeft nog een hele tijd olie en gas nodig, en als ze dat niet bij Shell kopen maar bij de concurrent kunnen wij niet duurzamer worden.

Want dat is, dat weet u, het verhaal van de bedrijven die al zo’n jaar of vijftig vervuilend en/of klimaatveranderend bezig zijn: laat ons megawinsten maken (of geef ons financiële steun en belastingvoordelen), dan gaan wij echt nee echt (echt!) werk maken van verduurzaming. Vergroening. Toekomstvisie. Aandacht voor de generaties na ons.

Ik denk dan: nog wat meer winst en de driedelige pakken gaan zelf bomen lopen planten en vlinderstruiken neerzetten, en nóg meer winst en Shell (en Exxon en BP en ChevronTexaco) bewerkstelligen wereldvrede, geluk voor iedereen en een reünie van Oasis, REM én Nick&Simon.

Excuses, geachte lezer, mijn cynisme ging met mijn fantasie op de loop.

Kritische aandeelhouders van het collectief Follow This kwamen wel met feiten (in de zesenhalf jaar die dit decennium nog telt moeten we de uitstoot van CO₂ ongeveer halveren om niet boven de 1,5 graad temperatuurstijging uit te komen), waarna het artikel de volgende droge regel naast mijn ontbijtbordje legde: ‘Shell heeft geen doelen die daarmee overeenkomen’.

Een belediging van de intelligentie van de aandeelhouder

Shell, de top van dat bedrijf en nogal wat van degenen die er qua inkomen, bonussen of dividend blij van worden lijken dat niet als een probleem te zien. Mark van Baal van Follow This vond het beleid van Shell – of eigenlijk het gebrek daaraan – een belediging van de intelligentie van de aandeelhouders. Dat kan, natuurlijk, hoewel er sommige mannen zijn die schijnen te denken met een niet altijd echt indrukwekkend lichaamsdeel in de onderbuikstreek, en nogal wat aandeelhouders en investeerders doen denk ik hetzelfde, maar dan met hun portemonnee, of bankrekening.

Vooralsnog wordt er goed geld verdiend, want, ja, de wereld heeft gas en olie nodig, en over een jaar, of tien jaar, zien we wel verder. Zoals Tata pas wil verduurzamen als er miljarden steun komen, zoals 3M jarenlang bewust rivieren vervuilde en mensen kanker bezorgde, zoals de vlieg- en vervoersector de gevolgen kennen maar hun verdienmodel niet weten te veranderen, zoals de agrarische sector…

Ik weet dat we allemaal mede-verantwoordelijk zijn, als consument bijvoorbeeld, maar dat bedrijven denken dat ze nog steeds met leugens en greenwashing kunnen wegkomen, vind ik oprecht een belediging van onze intelligentie.