Nederland loopt niet meer voorop in klimaatbeleid
Waar is Nederland, vragen collega-lidstaten zich af op de klimaattop in Durban. Het land is onzichtbaar, terwijl het ooit een voortrekkersrol speelde.
De delegatie is teruggebracht van 70 mensen in Kopenhagen, 30 in Cancún tot 12 in Durban. Nederland heeft daarmee de kleinste vertegenwoordiging binnen de Europese Unie, zelfs kleiner dan die van Luxemburg. Nu kunnen de onderhandelaars een stuk slagvaardiger te werk gaan, is het argument. Bovendien scheelt het een hoop vlieguren en dus CO2-uitstoot.
Maar het betekent ook dat Nederlandse onderhandelaars slechts een beperkt aantal vergaderingen kunnen bijwonen. Ze moeten kiezen tussen verschillende klimaatdossiers: willen we een inbreng hebben in het tegengaan van bomenkap of bemoeien we ons liever met uitwisseling van technologie voor duurzame energietoepassingen?
Staatssecretaris Atsma (milieu), aanwezig in Durban, laat er geen misverstand over bestaan: laat de bedrijven het werk doen. Volgens de staatssecretaris kan de politiek een hoop leren van bedrijven die nu al een voortrekkersrol spelen op het gebied van technologie en energiebesparing. Niet verwonderlijk dat Atsma op de laatste dag van de onderhandelingen de opening van een Unilever- fabriek in de buurt van Durban bijwoonde, in plaats van de vergaderingen te volgen. Het ministerie is van mening dat de politiek niet meer nodig is, de markt kan het klimaatprobleem prima zelf oplossen.
Met deze positie heeft Nederland zich flink losgeweekt van collega-lidstaten binnen de Europese Unie. Er gaan zelfs geruchten dat de Nederlandse regering in de aanloop naar de klimaattop in Durban grote twijfels had om een vervolg op het Kyoto-protocol te tekenen, het enige bindende klimaatverdrag. Met dit standpunt neemt Nederland een uitzonderingspositie in binnen de Europese Unie. Alleen Tsjechië en Slowakije zitten op dezelfde lijn. Alle andere lidstaten willen door met Kyoto.
De Nederlandse politiek is van mening dat Europa geen voortrekkersrol kan blijven spelen als landen als China en India achterblijven. Als zij niet snel hun broeikasgassen terugschroeven, dan ziet Nederland geen reden om meer te doen.
Intussen is China behalve een groot vervuiler echter ook de grootste investeerder in duurzame energietechnologie. Dat kan Nederland niet zeggen. Ooit speelde het land een belangrijke rol in de windenergiesector. Maar andere landen, zoals Denemarken, hebben Nederland ingehaald. Bovendien vestigde Nederland vorig jaar een CO2-record.
Nog nooit stootten de industrie en huishoudens samen zoveel broeikasgassen uit als in 2010. In die zin heeft de markt, waaraan Atsma zoveel waarde hecht, nog geen oplossing geboden.
