Met een privéjet naar Bakoe om wat beats toe te voegen aan het grand prix-circus

Als je vliegt naar Athene en aansluitend de bus neemt naar Mavrovouni op de Peloponnesos ben je ruim zes uur onderweg. Ik vertel u dit omdat ik me daar nu, zaterdagochtend, bevind. En ook omdat ik hier zo duurzaam mogelijk naar toe wilde reizen. Dus nam ik een kleine week geleden een nachttrein, en daarna nog een aantal andere treinen. En een boot.

We waren een dag of drie onderweg – omdat je ook soms even niet in een trein wilt zitten, of in een bed wilt slapen – en we waren bijna drie keer zo duur uit. Voordat je gaat boeken is het verstandig dankzij ademhalingsoefeningen een diepe staat van zen te bereiken, en waar mogelijk iemand bij de hand te hebben die ‘heel goed is met internet’, maar dan heb je ook wat. Avontuur, vooral.

Net voordat ik wegging, voerden we bij Spijkers met Koppen een gesprek over het extra belasten van vluchten met privéjets.

Suzanne Kröger van GroenLinks legde uit waarom dat een goed idee is (een heel kleine groep mensen zorgt voor veel klimaatschade), aviation influencer Menno Swart kwam in het hol van de klimaatleeuw uitleggen dat maatregelen tegen privéjets een druppel op de archetypische gloeiende plaat zijn, en ook nog eens een soort jaloeziebelasting. De meeste Trouw-lezers en columnisten hebben helemaal geen geld om in zo’n klein vliegtuigje te stappen, zoals u weet.

In de discussie zei Swart op een bepaald moment ‘dan kun je ook wel een Ferrari-belasting invoeren’, hij bedoelde dat als tegenargument, ik wierp tussen dat dit best wel een goed idee is, waarop we samen applaus kregen van het stampvolle café.

Even snel een paar feiten, daar hou ik wel van: in Europa worden per jaar zo’n 600.000 privé-vluchten gemaakt, inderdaad vooral door zakenlui, grote bedrijven, en daarnaast door dj’s en huisjesmelkers. Zij kunnen het betalen, ze hebben er vaak hard voor gewerkt.

Wegen de maatregelen op tegen de gevolgen?

Die vluchten hebben als keerzijde een uitstoot van ongeveer 3,4 miljoen ton CO₂ . Dat zou mij ook niks zeggen, behalve dat het me best veel lijkt – het is vergelijkbaar met wat 550.000 EU-burgers in een jaar uitstoten door hun normale gedrag van consumeren, reizen, eten en douchen. Pikant detail: de uitstoot van 550.000 Europeanen is vergelijkbaar met die van 3,3 miljoen mensen in Afrika. En ja, je zóú kunnen zeggen dat de schade van al die uitstoot juist in dat continent vele malen groter en levensbedreigender is. Want dat is zo.

Wat ik me oprecht afvraag, bij bijna elke mogelijke maatregel om uitstoot te verminderen: is dit de goede weg, is dit eerlijk, weegt de maatregel op tegen de gevolgen (het is natuurlijk best lastig voor dj Don Diablo om Bakoe te bereiken om wat beats toe te voegen aan het grand prix-circus aldaar als-ie niet even snel met de privéjet op en neer kan...), levert het echt wat op? Of, ruimer gesteld: wat willen (en kunnen) we allemaal veranderen of inleveren als we weten dat het nodig is? En werkt.

Ik zag net dat Sparta, iets verderop, een vliegveldje heeft. Maar gelukkig heeft Transavia voorlopig niks met vleugels beschikbaar om me op te halen.