Hoe gaat het wankele kabinet nu om met de stikstofdata?

Op het moment dat ik aan deze column begin, zie ik dat de datum van verschijnen (en lezen, door mijn grote schare aan fans, followers en U ook) 1 april is. Een datum die alles wat je zegt, beweert of aankondigt in een ander licht zet. Maar dat is echt niet mijn enige probleem, deze week.

Ik moet, gezien keiharde deadline-afspraken, deze column schrijven en mailen lang voordat de brief er is. Of, ‘de brief’, nee, DE BRIEF. Het schrijven waarin het zo langzamerhand wat wankele kabinet duidelijk gaat maken hoe ze overeind gaat blijven, een aantal van de door hen gecreëerde problemen gaat oplossen én de meest recente verkiezingsuitslag serieus gaat nemen.

Iedereen vindt het er prachtig

Daar zal dus zeker iets instaan van ‘beter luisteren naar de mensen in het land’ en wellicht zelfs ‘de kloof tussen stad en platteland verkleinen’. Hierbij zou je kunnen denken aan directe busverbindingen tussen platteland en stad, want iedereen die er woont (boeren, burgers en buitenlui) vindt het er prachtig, op dat platteland, tussen de vergeelde weilanden en de loodsen vol levende wezens wachtend op de slacht en in de stank van mest en pluimvee, maar ze willen er toch ook weg kunnen. En geef ze eens ongelijk.

Veel van de mensen die onlangs hun stem gaven aan de BBB staan voor dat platteland, vinden genoemde kloof een schande en vullen dat naar believen aan met woede over D66-invloeden in regeringsbeleid of geloof in een wereldmacht die alles bepaalt maar volstrekt oncontroleerbaar is.

Afgelopen woensdag sprak, in deze krant, lector en hoogleraar Patrick Huntjens Carolines succespartij aan. Kort samengevat – en dat lukt me omdat ik vergelijkbare dingen al jaren in theatervoorstellingen, aan talkshowtafels en via radiomicrofoons te berde breng – zegt hij: neem, in het komende landbouwakkoord, de sector en de boeren echt serieus, door een realistisch, duurzaam en eerlijk perspectief te bieden.

Niet vasthouden aan hoe het nu gaat, niet denken dat je met een beetje schuiven in stikstofdata (een woord dat twee dingen kan betekenen, en beiden zijn hier van toepassing) iets oplost, maar gebruik maken van natuurlijke landbouwmethoden – die al met succes worden toegepast, ‘groene boeren’, Caring Farmers – en daardoor een nieuw landbouw- en voedselsysteem opbouwen. Er bestaat zelfs al een Groenboerenplan, een plan dat elke boer (en betrokken politicus) tot zich zou kunnen nemen, zou moeten nemen.

Dringend verzoek om ermee op te houden

Als we de natuur en de waarde van de natuur – ook al staat ze niet als zodanig op begrotingen en in beleidsstukken – serieus nemen, is er nog veel te redden, en kunnen alle boeren die willen blijven boeren ook feitelijk blijven boeren.

Daarnaast hoop ik natuurlijk dat het kabinet, in DE BRIEF, de wolf ook meeneemt. Want ook daar hebben we behoefte aan duidelijkheid. Een voorstel: als iets of iemand schapen of ander vee doodt, om het op te eten bijvoorbeeld, zal die persoon of instantie dringend verzocht worden daarmee op te houden. Dat is vervelend voor de wolf, maar zeker ook voor alle slachthuizen en de aanpalende vleesindustrie, die 24/7 niks anders doen dan dat. En u mag zelf uitmaken of ik dit als 1 april-gedachte bedoel, of toch niet...