Zachtjes huilen betekent: 'Ik wil een schone luier'

Hij veronderstelt dat ouders het leuk vinden om zelf hun kinderen te stimuleren via weloverwogen spelletjes en dat ze de tijd nemen om rustig te kijken en te luisteren naar het kleine grut. Zonder een pedante toon aan te slaan, doet hij verslag van de inzichten die onderzoek en ervaring hebben opgeleverd. 'Babytaal' bevat vooral veel lijstjes waarin staat welke vaardigheden een kind van een bepaalde leeftijd zou moeten beheersen, vraag-antwoord-rubrieken en puntsgewijze 'toptips'.

De taal van kinderen van één dag tot drie jaar oud wordt zorgvuldig toegelicht. Pasgeborenen laten bijvoorbeeld weten dat zij een schone luier willen door herhaaldelijk, niet zo krachtig huilen, terwijl ze kronkelen met hun lichaam. En peuters nemen doorgaans zo'n tweeënhalve meter lichamelijk afstand in acht om het formele karakter te benadrukken wanneer zij een versje opzeggen of een liedje zingen. Toch is 'Babytaal' niet louter beschrijvend. Met allerlei suggesties en waarschuwingen wil Woolfson bereiken dat ouders hun kind beter begrijpen. Doordat 'Babytaal' oogt als een tijdschrift met kleurenfoto's en kadertjes leent het zich nog beter voor opzoeken en inkijken dan bijvoorbeeld 'De taal van je kind' van taalkundige Maaike Verrips. Dat is prettig. Want het jonge ouderschap is behalve opwindend ook gewoon rommelig.