Welke pop- en klassieke muziek u moet luisteren

Subterranean Street Society
Twelve Steps

Fraai conceptalbum van dit Nederlands-Deense folktrio rond Louis Puggaard-Müller, die opgroeide met een aan alcohol verslaafde vader. Aan de hand van het twaalfstappenprogramma van de Anonieme Alcoholisten verwerkt hij zijn ervaringen; elke stap werd een lied. De interpretatie is losjes, maar de pijn voel je in elke noot. Puggaard-Müllers manier van zingen verraadt zijn verleden als straatmuzikant. Alsof hij boven het stadslawaai uit probeert komen.

Good Sad Happy Bad
Shades

Mica Levi zette haar band Micachu & The Shapes op pauze om soundtracks te componeren van onder meer 'Under The Skin' en 'Jacky'. Een Oscarnominatie en een Bafta later maakt ze een doorstart. De bandnaam is veranderd, de leden deden een stoelendans, het verschil is gigantisch. Luisteren naar Micachu voelde vanwege de overdadige ideeënrijkdom als het uitrennen van een marathon. Dit is meer een boswandeling in de najaarszon. Gelukkig zijn de imperfecties en de speelsheid gebleven.

Atmosphere
The Day Before Halloween

Bij hiphopduo Atmosphere vormt Slug het middelpunt, met zijn helder gearticuleerde raps die meer raakvlakken hebben met de verhalen van Raymond Carver dan met de teksten van Snoop Dogg. Op dit negende album eist producer Ant plots de hoofdrol op. Hij heeft de synthesizer ontdekt en tovert er bevreemdende, onheilspellende klanken uit. Het gaat uitstekend samen met de dit keer abstracte en neerslachtige raps van zijn partner.

Moonchy & Tobias
III

De derde samenwerking tussen zangeres Pat Moonchy en muzikant-producer Todd Tobias is bepaald geen herhalingsoefening. Waar hun eerdere albums alle kanten op schoten, is dit een consistent geheel dat zich laat beluisteren als verklanking van de nacht: wapperende gordijnen, de huilende wind, een kat die over het grind voorbij tippelt. Opmerkelijk: Moonchy zingt in het Latijn. In de popmuziek is dat uiterst zeldzaam.

Klassieke muziek

Philharmonie Zuidnederland
Andriessen, Berlioz

Philharmonie Zuidnederland krijgt in september 2021 met Duncan Ward een nieuwe chef-dirigent. Onder de huidige Russische chef Dmitri Liss bracht het orkest een cd uit met live-opnamen van Berlioz’ ‘Symphonie fantastique’ en de liedcyclus ‘Miroir de peine’ van Hendrik Andriessen. Liss leidt met scherpe finesse en Christianne Stotijn zingt met bewonderenswaardige inleving.

Bach Collegium Japan
Johannes-Passion

Om hun 30-jarige bestaan te vieren toerden Masaaki Suzuki en zijn Bach Collegium Japan begin dit jaar door Europa. Toen de pandemie het gezelschap inhaalde, zaten ze vast in Keulen. Ter plekke bedacht men om de vrijgekomen tijd en de lege Philharmonie aldaar te gebruiken om er een nieuwe opname van de Johannes-Passion te maken. Een pandemie-passie zogezegd. Last minute besluiten leveren soms echt formidabele opnamen op. Dit is er zo een.

Frank Anepool
The Romantic Cornet

De cornet houdt het midden tussen zijn agressievere trompet-broertje en de zachtaardigere bugel. Een heerlijk instrument vond Berlioz al. Frank Anepool en pianist Vaughan Schlepp (spelend op een Érard uit 1846) breken een mooie lans voor dit typische instrument. Anepool kan er prachtig op ‘zingen’ zoals hij laat horen in de bewerking van Reynaldo Hahns lied ‘Á Chloris’. En virtuoos spelen kan hij ook.

François-Xavier Roth
Schumann

Wat kan François-Xavier Roth niet? Tegelijkertijd kwamen er cd’s uit van Beethoven met Les Siècles, van Ravel met het London Symphony Orchestra en van Schumann met het Gürzenich-Orchester Köln. Van dat laatste orkest is Roth chef-dirigent en dit zijn live-opnamen van Schumanns symfonieën 1 en 4 op het scherpst van de snede. Vooral de Vierde symfonie baart opzien, omdat Roth de originele versie van dat werk gebruikt. Verrassend heldere klank en opwindend gedirigeerd.