Wat onderscheidt ‘Ruttes linkse wolk’ van ‘Nick Cave’s werk’?

Spellingregels: voor een soepele informatieoverdracht zijn ze onmisbaar en afwijkingen ervan kunnen leiden tot verwarring en ergernis. Toch worden niet alle spellingregels even streng toegepast. Bijvoorbeeld de regels voor het spellen van de bezitsvorm van namen en zelfstandige naamwoorden, zoals in vaders auto, Beatrix’ kapsel, Hezbollahs misdrijven en Japkes column.

De regels zelf zijn duidelijk. Een apostrof volstaat als een woord of naam eindigt op een sisklank (Frans’ auto, Joyce’ boek, Max’ fiets, Mulisch’ filosofie, Marquez’ vrouw). De combinatie van apostrof plus s is gewenst 1) als het woord of de naam eindigt op a, i, o, u of y (opa’s bedrijf, Romeo’s liefje, Mandy’s vriend) of op een e die klinkt als ee (Antigone’s broer, Zoë’s fiets), 2) als we te maken hebben met een afkorting (A.F.Th.’s romans) of 3) als een taalvorm eindigt op een cijfer (MI5’s spionnen).

In andere gevallen volstaat een s: niet alleen als een taalvorm eindigt op een medeklinker (Piets vliegtuig), maar ook als die eindigt op een uit twee lettertekens bestaande klinker (baboes huisje, Coetzees romans, Sophies/Geertruis/Rosemarijs keuze), als een klinker gevolgd wordt door een h (Noahs brommer, Allahs wetten), of als een taalvorm eindigt op een e met een accent (Aimés zus) dan wel een stomme e (Reves romans).

Dankzij die laatste regel konden we afgelopen maandag in Trouw lezen over ‘Ruttes linkse wolk’. Toch wordt bij taalvormen die eindigen op een stomme e soms bewust van de spellingregel afgeweken. Een voorbeeld daarvan stond onlangs in een artikel over Nick Cave. Daarin werd gewag gemaakt van ‘Cave’s werk’. Hoewel het volgens de regel ‘Caves werk’ zou moeten zijn, wordt bij relatief onbekende namen − Cave is in ons taalgebied minder bekend dan Rutte − vaak tegen de regel in wel een apostrof gebruikt. Dit wordt gedaan om de lezer een duidelijk beeld te geven van de (onbekende) eigennaam.