Virtuoos Noerejev hield van grote gebaren, dus doet ‘The White Crow’ niet aan ingetogen drama

De Russische danser Rudolf Noerejev was een oerkracht. Een man die weigerde stil te staan. Toen de Sovjet-Unie hem daar in 1961 op het hoogtepunt van de Koude Oorlog toe wilde dwingen, omdat hij voor de Communistische Partij een ­ongeleid projectiel was, maakte Noerejev die ene legendarische sprong naar het westen. De culturele verhoudingen tussen Oost en West gingen voor jaren de ijskast in.

‘The White Crow’ is gebaseerd op de biografie van Julie Kavanagh en mixt drie verhaallijnen door ­elkaar: Noerejev als kleine jongen in Siberië, Noerejev in opleiding in ­Leningrad en Noerejev op tournee in Parijs. Heen en weer springend in de tijd werkt de film toe naar het moment dat hij bij vertrek uit ­Parijs zal overlopen. Maar al ken je de afloop, het blijft een genot om naar het dansen te kijken. Daar had best meer van in de film gemogen. De prachtige Oekraïense danser Oleg Ivenko speelt de hoofdrol, hij betovert en zuigt je de film in met zijn bewegingen.

Noerejev was een man van grote gebaren en ronkende oneliners – ‘Ik wil vrij zijn, jullie verstikken me hier!’ – dus schrikt ook dit kostuumdrama onder regie van acteur Ralph Fiennes (The English Patient) er niet voor terug om van dik hout planken te zagen. Maar wat maakt het uit? Goed, de film mist finesse. Dit is geen bescheiden, ingetogen drama, dit is een elegant gefilmd drama over een man die de geschiedenis van de wereld voor even veranderde. Dan mag je als film grote stappen zetten.

Filmrecensies

Elke week worden de nieuwste films besproken door onze recensenten. U leest de recensies hier.