Vera Lynns ‘We’ll Meet Again’ was net weer terug in de top-100

Eén keer in haar hele leven nam Vera Lynn zangles. “Ik dacht dat ik misschien kon leren mijn stembereik te vergroten”, zei ze in een interview. Het werd niks. Lynn: “Die lerares zei: ‘Wat jij hebt, is geen natuurlijke stem’.”

Donderdag overleed Vera Lynn, de zangeres van de evergreen ‘We’ll Meet Again’, een lied dat tijdens de Tweede Wereldoorlog het moreel van de Britse troepen opvijzelde. Ze werd 103 jaar oud. Haar grootste hit was net opnieuw, zeventig jaar na de eerste keer, in de Britse top-40 beland. ‘We’ll Meet Again’ was in coronatijd opnieuw het lied dat werd gezongen door leraren die het zonder leerlingen moesten stellen, door acteurs zonder theater en door horecabazen zonder klanten aan de toog. In en buiten Engeland.

Ze voelde de verantwoordelijkheid. In april verscheen ze, fragiel en oud, met een videoboodschap op YouTube. “Op de hele wereld maken mensen nu een extreem moeilijke tijd door”, zei ze, haar blik net als vroeger op de camera gefixeerd. “De komende maanden zullen we waarschijnlijk allemaal zware beslissingen moeten nemen. Dat doet me denken aan de Tweede Wereldoorlog, toen ons land een moeilijke tijd doormaakte. Toen was het onze saamhorigheid die het land erdoorheen sleepte.”

Afzien en buffelen in een huurwoning in Oost-Londen

Het was tekenend voor Vera Lynn, die haar volwassen leven lang bezig was met de vraag hoe ze de mensen kon opvrolijken.

Dat het de mensen soms zwaar te moede kan worden, wist ze van huis uit maar al te goed. Haar ouders, een loodgieter en een kleermaakster, hadden het niet breed. Het was afzien en buffelen in een piepklein huurwoninkje in Oost-Londen. Hun eerste koopwoning kregen ze van hun dochter Vera, toen die 22 was.

Vera Lynn had toen een miljoen platen verkocht. Het besluit om op haar elfde van school te gaan om fulltime te gaan zingen, had goed uitgepakt.

Toen de oorlog uitbrak, leken even haar kansen verkeken. Talloze keren vertelde ze aan interviewers wat er door haar heen ging toen ze premier Neville Chamberlain op televisie zag zeggen dat de Britten met de Duitsers in oorlog waren: “O verdorie, daar gaat m’n carrière.”

Maar het tegendeel was waar: juist de oorlog bracht Lynn haar grootste faam. In 1939 had ze ‘We’ll Meet Again’ opgenomen en dat bleek uiterst toepasselijk voor de soldaten die van huis gingen. Waar ze ook werden gestationeerd, Lynn kwam voor ze zingen dat ze elkaar op een zonnige dag weer zouden ontmoeten.

Met een pianootje op een legertruck

Het lied en haar populariteit onder soldaten brachten haar naar soldatenkampen en legerhospitaaltjes over de hele wereld. Van Myanmar naar India, soms was ze weken van huis. Met een pianootje op een legertruck sjouwde ze met haar gevolg door de plakkerige hitte van de tropen. “Ik ging maar door, ook al had ik in geen eeuwen een bad gezien”, vertelde ze achteraf.

Ook haar echtgenoot, Harry Lewis, ontmoette ze in die jaren. Hij was muzikant en zou later haar manager worden. Zestig jaar, tot zijn dood, woonde ze met hem in East Sussex. Ze kregen één dochter.

Ook na de oorlog bleef Vera Lynn zingen. Er kwamen nieuwe liedjes. Maar al werden die goed ontvangen, zo’n enorm succes als ‘We’ll Meet Again’, ‘The White Cliffs of Dover’ of ‘There’ll Always Be an England’ werden ze niet.

Steeds opnieuw werd ze gevraagd haar oorlogshits te zingen, in binnen- en buitenland. “Ik mag blijkbaar het verleden niet vergeten”, zei ze eerst over het feit dat iedereen tegen haar steeds weer over die jaren begon. Later maakte ze van haar oorlogsfaam een handelsmerk. In 2005 gaf ze een speech waarin ze er bij ouders en leraren op aandrong om het verleden nooit te vergeten.

Een brief van de koningin

Onder haar grootste fans mocht ze koningin Elizabeth rekenen, met haar 93 jaar een tijdgenoot van Lynn. Op haar 100ste verjaardag schreef de Queen Vera Lynn een brief. Daarin bedankte ze haar voor haar opbeurende liedjes, zowel in als na de oorlog. Afgelopen april, toen Queen Elizabeth het land toesprak bij het begin van de coronacrisis, werd duidelijk hoeveel inspiratie zij aan Lynn ontleende. Tegen families die uiteen gereten waren door de quarantainemaatregelen zei ze: ‘We’ll Meet Again’.

Even later schoot de verkoop van de oude hit opnieuw omhoog. “De mensen hebben hoop nodig”, zei Lynn daarover in haar allerlaatste televisie-interview met de BBC.

Lees ook:

Vera Lynn (103) oudste artiest ooit in Britse albumlijst

Vera Lynn is nu officieel de oudste artiest ooit die een plek in de Britse album top-40 heeft bemachtigd.