‘Un Amour Impossible’, in een wat gezapige uitvoering

Zij is misschien wat gewoontjes. Hij een belezen charmeur uit een familie 'die van reizen en oesters houdt'. Het zijn de jaren vijftig en Rachel en Philippe raken verliefd. Maar trouwen, daar heeft Philippe geen zin in. Althans, niet met een plattelandstypiste zonder geld.

Filmmaakster Catherine Corsini bewerkte het boek van Christine Angot over een decennialange, onmogelijke liefde. Als een klassieke boekverfilming, dat is precies hoe 'Un amour impossible' aanvoelt. Met een voice-over die de verhaallijn in de gaten houdt, met een rustig tempo en flinke stappen in de tijd. Onder zonnige omstandigheden raakt Rachel zwanger van een dochter, die haar ouders dichter bij elkaar zal brengen én uiteen zal drijven. Terwijl het meisje opgroeit en de twee gelieven moeizaam om elkaar heen blijven draaien, slaagt Corsini er met een gezapige opeenvolging van 'en toen'-momenten niet goed in een dramatische spanning te creëren. Wat ook niet helpt is dat de echt grote wendingen pas laat het verhaal binnen komen.

Toch ontstaat en passant wel een mooi tijdsbeeld van veranderende tijden. In de jaren zestig kon een alleenstaande moeder met een doorzonflatje en carrièrestappen autonomie opbouwen, ook met een landerige ex die zijn kind niet wil erkennen.

Dat grotere verhaal zet Corsini goed neer, met dank aan haar uitstekende hoofdrolspeelster. Efira verandert moeiteloos van verlegen meisje in goedlachse werkende moeder en in een stille vrouw van middelbare leeftijd. Aan haar heb je mooie momenten te danken.

Filmrecensies

Elke week worden de nieuwste films besproken door onze recensenten. U leest de recensies hier.