Review
Tragedie en komedie in nieuwe Woody Allen
Woody Allen heeft zijn bewondering voor Ingmar Bergman nooit onder stoelen of banken gestoken. Hij hield zich ook wel bezig met het serieuze drama (denk aan 'Interiors') en gebruikte een favoriete Bergman-film als 'Wilde Aardbeien' als inspiratiebron, maar de komedie bleef zijn thuishaven.
Burleske boevenkomedies genoten de afgelopen jaren zelfs zijn voorkeur. Volgens eigen zeggen om de perikelen in zijn priveleven te ontvluchten. De liefdesrelatie met pleegdochter en huidige echtgenote Soon-Yi en de scheiding van Mia Farrow werden breed uitgemeten in de pers. In zijn directe omgeving had hij drama genoeg.
De burleske, zoals hij die ook aan het begin van zijn loopbaan maakte, bood een perfecte vluchtroute. Het resultaat was wel dat er alleen een kleine, overwegend Europese aanhang overbleef.
'Melinda & Melinda' is zelfs pas over twee weken in Amerika te zien. Feit is, dat de beste Woody Allen-films komedie en tragedie juist combineren, zoals 'Manhattan', 'Annie Hall', 'Hannah and Her Sisters', 'Deconstructing Harry', 'Crimes and Misdemeanors', 'Husbands and Wives', 'Sweet and Lowdown'.
In zijn 35ste film neemt de 69-jarige regisseur dat gegeven heel letterlijk. Een komedieschrijver en een tragedieschrijver zitten druk discussiërend aan een Newyorks restauranttafeltje. De een ziet het leven als een komedie, de ander als een tragedie, en hun verschillende visies worden beurtelings, en soms in elkaar overvloeiend in beeld gebracht, met een fraaie dubbelrol van de Australische actrice Radha Mitchell.
In het ene verhaal spoelt ze als een verzopen kat aan in het huishouden van Chloë Sevigny en Jonny Lee Miller. In het andere verhaal vindt ze steun bij bovenburen Amanda Peet en Will Ferrell. Mooi is dat de twee verhalen je zo bewust maken van de ingrepen van de verteller. De tragedie moet tragisch blijven, ook al is er uitzicht op iets moois. De komedie moet komisch blijven, ook al is er uitzicht op iets vreselijks.
Woody Allen maakt je bewust van de gekunsteldheid in de kunst. Gewoon onderhoudend, maar ook uitermate scherpzinnig.
