Titanic blijft na 25 jaar nog altijd aangrijpend

Titanic 25th Anniversary
Regie: James Cameron
Met Kate Winslet, Leonardo DiCaprio
★★★★★

Zou de film nu zijn gemaakt, dan had hij veel meer computerbeeld, CGI, gebruikt. Maar “het zou dezelfde film hebben opgeleverd”, zei James Cameron een paar dagen geleden in een persconferentie ter gelegenheid van de 25ste verjaardag van Titanic. Dat is de kracht van de film die vanaf eind 1997 kassa’s maandenlang en wereldwijd liet rinkelen, elf Oscars binnenhaalde en de twee hoofdrolspelers liet uitgroeien tot beminde idolen en uiteindelijk gearriveerde filmsterren.

Film mag een technisch medium zijn, wil de maker maar zeggen, het gaat om emotie. Dat maakt het herzien van de film in een geremasterde versie met een hogere beeldresolutie, wel duidelijk.

Romeo & Julia op de Titanic

Cameron (1954) had al een stevige staat van dienst als schrijver-regisseur van visueel ambitieuze, succesvolle films: Aliens, The Terminator, The Abyss. Zijn interesse voor scheepswrakken – als tiener begon hij met duiken – leidde als vanzelfsprekend naar de dramatisch verlopen eerste reis uit 1912 van het destijds grootste cruiseschip Titanic. In de geschiedenisboeken een iconische gebeurtenis met pijnlijke vraagtekens: waren de grenzen aan moderne techniek te hoogmoedig opgezocht? Hoe kon het verschil in overlevingskansen voor eerste- en derdeklaspassagiers zo groot zijn?

Cameron ging het om persoonlijke tragiek. ‘Romeo & Julia op de Titanic’ luidde zijn pitch bij geldschieters. En om historische correctheid. De filmmaker kreeg toegang tot de scheepsbouwarchieven, huurde historici in en liet interieurs, meubels, lampen en theeserviezen die destijds van het schip een luxespektakel hadden gemaakt, exact reproduceren. Voor de Mexicaanse kust werd een immense ‘horizon tank’ gebouwd, groot genoeg voor een schip op ware grootte. Nodig voor de buitenopnamen, zoals de scène op de voorplecht die een geliefde oneliner heeft opgeleverd: ‘I’m the king of the world!’

Een romantische rampenfilm, maar wat voor een

Een romantische rampenfilm: het klinkt weinig aanlokkelijk. Maar boy, wat is het goed gelukt. Nog altijd is Titanic spannend, aangrijpend en romantisch. Een van de passagiers onderweg van Southampton naar New York is Rose DeWitt Bukater (Winslet), een jongedame van goede komaf, door haar moeder gekoppeld aan een rijke man die de familiestatus hoog kan houden. In de volksere, lagergelegen delen van het schip verblijft Jack Dawson (DiCaprio), een jonge bereisde avonturier. Tegen alle sociale mores in worden ze verliefd, net voordat het majestueuze schip in de Atlantische Oceaan op een fatale ijsberg stuit.

Niet alleen is het een groot plezier om Winslet en DiCaprio terug te zien als onbesuisde jongelingen die dansen op folkmuziek, schaterend door machinekamers hollen en koelhoofdig handelen in grote chaos. Het is ook mooi met hoeveel ernst de makers paniek, morele dilemma’s en menselijke nietigheid verbeelden. Het moment waarop het schip simpelweg in tweeën breekt is alleszeggend en huiveringwekkend. Titanic is een terechte klassieker die nog generaties meekan.