Tienerromantiek onder kannibalen, losbandig ballet en de zoete wraak van een zwaarlijvige slagersdochter

Hier vindt u alle films en series die deze week door Trouw besproken zijn.

Liefde gaat door de maag in zoetgevooisde kannibalen-romance ‘Bones and All’ ★★★★

Regisseur Luca Guadagnino mixt genres in deze fascinerende coming-of-agefilm. Het is een roadmovie over twee criminele geliefden door het Amerika van de jaren tachtig én een ontroerende tienerromance én er staat mensenvlees op het menu.

Zij is Maren, zo stoer maar ook kwetsbaar gespeeld door de jonge Taylor Russell dat je echt om haar gaat geven, ook al kluift ze in de eerste vijf minuten iemands vinger schoon van het bot. Hij is Lee, gespeeld door hartendiefje Timothée Chalamet. Ondanks hun scherpe tanden is het een aandoenlijk stel en het is die combinatie van harde en zachte tonen die de film interessant maakt. Gedoemde koningskinderen, losgezongen van de wereld, gedwongen andere eenzame zielen te verslinden om te overleven. Lees hier de hele recensie.

Coming-of-agefilm ‘Piggy’ is een verfrissende kijk op bodyshaming ★★★★

De Spaanse regisseuse Carlota Pereda, die met Piggy heerlijk debuteert, geeft het stigmatiseren en discrimineren van dikke mensen horror-achtige dimensies. De zwaarlijvige slagersdochter Sara wordt in het dorp wordt gepest. Als ze op een stil moment gaat zwemmen, worden haar kleren gepikt door drie meiden die er een sport van hebben gemaakt om hun dorpsgenoot te bodyshamen en het leven zuur te maken.

Maar terwijl ze beschaamd in haar bikini naar huis loopt staat ze opeens oog in oog met een vreemde man die er vandoor gaat met haar drie pesters. Wat moet Sara doen? Naar de politie gaan? Of de kidnapping van haar treiteraars verzwijgen? Ze lijkt zich te ontpoppen als zoete wreekster, maar ook op dit punt heeft Piggy een verrassing in petto. Lees hier de hele recensie.

Rijzende ster Vicky Krieps neemt in ‘Plus Qua Jamais’ afscheid op eigen voorwaarden ★★★★

Hélène weet het zeker. Ze is ernstig ziek, maar ze heeft geen zin in de meewarige blikken van anderen. Ze wil door haar vrienden niet anders worden behandeld. En ze wil dat Mathieu, haar man, gewoon doorgaat met zijn leven. Ook wil ze die dubbele longtransplantatie niet. Ze wil niet wachten op de perfecte donor. Op internet stuit Hélène per toeval op een Noorse blogger die ook ernstig ziek is, maar met humor zijn situatie beziet. In Hélène’s hoofd begint het te gisten. Dit is het. Ze wil naar Noorwegen.

In het prachtige, intieme Plus Que Jamais (meer dan ooit) laat de Frans-Iraanse regisseuse Emily Atef zien wat er gebeurt in het hoofd van een jonge vrouw die weet dat ze niet lang meer te leven heeft. En die zelf over haar laatste dagen wil beschikken. De uitmuntende Luxemburgse actrice Vicky Krieps krijgt prima tegenspel van de 37-jarige Franse acteur Gaspard Ulliel, die hier helaas zijn laatste rol speelt. Ulliel kwam begin dit jaar om bij een ski-ongeluk. Gezien het thema van de film, een bizarre speling van het lot. Lees hier de hele recensie.

Piece of My Heart: Ballet, disco en drugs ★★★

Ballet en grootsteedse losbandigheid. Ze komen tegenover elkaar te staan in Piece of My Heart, een drama over twee veelbelovende ballerina’s in Amsterdam in de jaren zeventig. Waarom dat tijdperk? Dat wordt niet duidelijk, hoewel het voor leuke kostuums en interieurs vol verzadigde kleuren zorgt.

Irma (Elaine Meijerink) is de serieuze, introverte danseres die iedere ochtend als eerste in de repetitieruimte staat, niet gehinderd door een lapzwanserige bohemien van een vader. Nieuwe klasgenoot Olga (Roos Englebert) is haar tegenpool: getalenteerd en aanwezig, afkomstig uit een overbeschermd nest. De jonge vrouwen, even ambitieus, beginnen een ingewikkelde vriendschap. Drugs, anorexia, rivaliteit maken het de twee lastig in een scenario dat met weinig verrassingen aanstuurt op conflict en tragiek. Lees hier de hele recensie.

Wijnproevende buitenbeentjes in tamme documentaire ‘Blind Ambition’ ★★★

Vier Zimbabwanen ontvluchtten de economische chaos in hun land en kwamen terecht in wijnland Zuid-Afrika. De een vond z’n eerste slok niet lekker, de ander werd er ziek van. Toch werkten ze enkele jaren later in toprestaurants op hoog niveau met wijn. Waarom dan niet, namens hun geboorteland, meedoen aan het wereldkampioenschap blind proeven?

Vier gekleurde proevers in een wereld van overwegend witte, naar traditioneel neigende mensen: dat maakt nieuwsgierig. Even lijkt er in de Bourgogne iets te gebeuren met de entree van een kleurrijke coach, een praatgrage, halfdove en eigengereide Fransman die het viertal op eigen wijze onder de hoede neemt. Maar waar dit in een doorsnee sportfilm voor geknetter zou zorgen, blijft Blind Ambition luchtig en beleefd op afstand. Lees hier de hele recensie.