Tenor Peter Gijsbertsen wordt gezien en gehoord als operazanger

Grote stappen wilde hij maken. Daarom besloot tenor Peter Gijsbertsen drie jaar geleden om auditie te doen voor de Nederlandse Muziekprijs. Voor zijn gevoel ging het met zijn carrière best goed - cum laude afgestudeerd aan het Conservatorium van Utrecht, een grote prijs op het Internationaal Vocalisten Concours in Den Bosch in 2012 en een prijs van het Glyndebourne Festival. Toch had hij het gevoel dat hij tegen een muur opliep. Het werd tijd om op die muur te klimmen, erop te gaan staan en nieuwe vergezichten te zien.

Wie uitverkoren wordt voor de Nederlandse Muziekprijs, krijgt twee jaar de tijd - in Gijsbertsens geval zelfs drie jaar - om zich verder te ontwikkelen. Gaat dat goed, te beoordelen door het Fonds Podiumkunsten, dan wordt de prijs daadwerkelijk uitgereikt. Zo ver is het nu voor Gijsbertsen. Donderdag ontvangt hij de prijs.

Gefeliciteerd!

"Ja, dank. Ik wist het al sinds februari, omdat het slotconcert dat bij het traject en de uitreiking hoort georganiseerd moest worden, maar ik moest het stil houden. Ik heb altijd naar zoiets gestreefd, naar het hoogst haalbare. Tegen mijn ouders heb ik altijd gezeg, als het over mijn zangcarrière ging: 'Als ik het doe, dan wil ik de beste zijn'. In Neder-land is dit de hoogste prijs die je als klassiek musicus kunt krijgen en ik vind het een eer om tussen al die grote namen van eerdere winnaars te staan."

Gijsbertsen (35) is de eerste tenor in de geschiedenis die de Nederlandse Muziekprijs ontvangt. Het ministerie van onderwijs, cultuur en wetenschappen reikt de prijs al sinds 1981 uit. Tussen de 32 laureaten sindsdien zitten vijf andere zangers: Jard van Nes (1984), Wout Oosterkamp (1985), Geert Smits (1997), Christianne Stotijn (2008) en Henk Neven (2010).

Voor de prijs kreeg u een bedrag. U mocht zelf uitstippelen wat u daarmee ging doen. Waar heeft u voor gekozen?

"Een van de plannen was om te leren pianospelen. Nou, dat is alvast niet gelukt. Maar ik wilde ook per se verder komen in het operavak. Op de een of andere manier lukte dat maar niet, terwijl daar naar mijn gevoel geen enkele reden voor was.

"Ik hoorde heel vaak dat het zo muzikaal was wat ik deed en dat ik zo ingeleefd zong. Maar op een bepaald moment heb je genoeg van die kwalificaties, al zijn ze positief. Ik heb les genomen bij tenor Dennis O'Neill. Dat pakte erg goed uit, zeker in combinatie met de vocale coach en theaterman Ira Siff. Ken je hem? Hij heeft onder andere het gezelschap La Gran Scena opgericht, waarmee hij op cabareteske wijze opera parodieerde. Zij hebben mij klaargestoomd voor het operavak.

"Ik deed al veel audities, meestal voor rollen van Mozart en Händel, maar dat werd bijna nooit wat. Voor Scottish Opera deed ik auditie voor de rollen van Alfredo in Verdi's 'La traviata' en Lenski in Tsjaikovski's 'Evgenji Onjegin'.

"Lenski zou ik heel graag zingen. Zoals mijn coach Ira Siff al eens zei: 'Dat lijden ligt jou wel'. En dat klopt. Maar de rol van Alfredo lag tot dan toe geheel buiten mijn vizier. Daarom, en omdat het al zo lang niet goed gegaan was met auditeren voor een operarol, rekende ik er totaal niet op.

"En toen kwam mijn agent me vertellen dat hij goed en slecht nieuws had. Het goede nieuws: ze vonden mijn auditie muzikaal en ingeleefd. Daar gaan we weer, dacht ik. Het slechte nieuws: ik had de rol van Lenski niet gekregen. Maar die van Alfredo wel! Dat was echt een grote verrassing.

"Een dag later sloeg de twijfel al toe en dacht ik: 'Waar ben ik aan begonnen'. En op de eerste repetitie in Glasgow kwam ik met knikkende knieën binnenlopen. Daar komt Alfredo. Uit Helvoirt. En er kwamen nog meer eerste keren. De eerste keer met koor, de eerste scenische repetitie, waar de regisseur tegen me zei dat het wel wat minder kon - dat had nog nooit iemand tegen mij gezegd, ik ben scenisch nogal timide. Het is geweldig gegaan.

"Deze rol was wel een lakmoesproef voor me. Daarom heb ik het traject voor de Nederlandse Muziekprijs met een jaar verlengd, zodat deze operarol bij de beoordeling zou komen. Scottish Opera was een warm bad.

"Nog voor ik me bewezen had als Alfredo boden ze me de rol van Tamino in 'Die Zauberflöte' aan. Dat gaf heel veel vertrouwen. Volgend seizoen mag ik Tamino ook bij Opera Zuid zingen. De onzekerheden die ik had, zijn nu naar de achtergrond. Ik ben gezien en gehoord als operazanger, er werd voor me geapplaudisseerd en er kwamen goede kritieken. Daar zat ik op te wachten."

En nu? Klaar voor de grote carrière? Als we elkaar over vijf jaar weer spreken, waar bent u dan?

"We hebben twee kleine kinderen. Snotneuzen nog. Letterlijk, want het snot loopt dezer dagen uit hun neuzen. Niet zo handig voor een zanger, zeker nu ik overmorgen drie dagen lang opnames heb in Antwerpen voor een cd. Als het grote succes komt, spring ik dan op die sneltrein? Ik denk het niet. Ik neem het boemeltje wel. Mijn gezin moet over vijf jaar nog wel intact zijn, dus ik ga niet meer dan twee operaproducties per jaar doen.

"Ik wil vooral mijn repertoire uitbreiden, me nog meer bewijzen als operazanger. Ik spiegel me graag aan de Poolse tenor Piotr Beczala. Die heeft een prachtige stem en hij laat zich niet gekmaken, heeft zijn gezin nog steeds, ondanks al het internationale succes. Hij gaat heel verstandig met zijn carrière om.

"Maar eerst het concert op donderdag maar eens doen. Met een nieuw werk van Bart Visman, dat speciaal voor mij is geschreven. Dat was een van de andere dingen die ik graag wilde doen, en met de prijs werd dat mogelijk."

Op donderdag reikt minister Van Engels-hoven de Nederlandse Muziekprijs uit tijdens een concert op November Music in het Theater aan de Parade in Den Bosch. Gijsbertsen zal muziek zingen van Bart Visman, Jeppe Moulijn, Benjamin Britten en Francesco Paolo Tosti. Meer informatie: www.novembermusic.net

Lees ook:

Deze violiste heeft het doorgronden van muziek als allerhoogste doel

Ze hoeft niet in de schijnwerpers, in de intimiteit van kamermuziek voelt ze zich thuis. Haar muzikale kwaliteiten bleven desondanks niet onopgemerkt. Maria Milstein won vorig jaar de prestigieuze Nederlandse Muziekprijs.