Spielbergs 'Ready Player One' is next level

Ready Player One
Regie: Steven Spielberg
Met Tye Sheridan, Olivia Cooke, Ben Mendelsohn
★★★★★

Over wie goed en wie slecht is, bestaat in de films van Steven Spielberg nooit verwarring. De enorme mensenetende haai in 'Jaws' was om begrijpelijke redenen slecht, Indiana Jones was goed, de nazi's als vanouds slecht en Tom Hanks is altijd goed, wie hij ook speelt.

De plot van 'Ready Player One' is wat dat betreft geen verrassing: er zijn helden en er is een vijand die overwonnen moet worden. Maar visueel, om in gamerjargon te blijven, is de film next level. Een absoluut spektakel. Als iemand die al sinds eind jaren zeventig computerspellen speelt en duizenden films heeft gezien, durf ik te zeggen: een game changer.

Het jaar is 2045 en het gaat niet goed met de wereld. Omdat de werkelijkheid grauw en saai is, verkeert het grootste deel van de mensheid dagelijks in de Oasis, een gigantisch virtueel universum waarin mensen kunnen zijn wie ze willen en kunnen doen wat ze willen. Via hun virtuele personage - hun avatar - kunnen ze meedoen aan allerlei soorten games of gewoon een beetje rondhangen met vrienden. Voor wie niet vertrouwd is met de esthetiek van games, loodst de film je in een indrukwekkend tempo die wereld binnen.

De bedenker van de Oasis is inmiddels overleden en heeft een slordige 500 miljard nagelaten. Maar geen erfgenaam. Om het nuttige met het aangename te verenigen heeft deze James Halliday daar iets op bedacht. De eerste mens die drie complexe games wint - elk zo origineel dat het zonde is om er iets over te verklappen - en het gouden ei vindt, krijgt zeggenschap over de Oasis en het genoemde zakcentje om leuke dingen mee te doen. Hallidays bedrijf, inmiddels een boosaardige multinational, is daar vanzelfsprekend niet blij mee en zet een leger aan gamers in om de puzzels op te lossen. Enter onze held, Wade Watts, en z'n kameraden.

Popcultuur

Spielberg is inmiddels 71 en zo ongeveer 's werelds beroemdste levende regisseur. Maar in z'n hart is hij gelukkig nog steeds een nerd. Ook al is Ready Player One een blockbuster met een budget van een slordige 175 miljoen dollar, Spielbergs liefde voor games komt dwars door het spektakel heen zetten. Voor de liefhebber zit de film bovendien vol verwijzingen naar de popcultuur van de afgelopen vijftig jaar: Monthy Python, The Iron Giant, The Hitchhiker's Guide to the Galaxy, liedjes uit de jaren tachtig en vooral heel veel verwijzingen naar games. Geen punt als je ze niet oppikt, de film heeft genoeg moois te bieden.

De avatars zijn opzettelijk een beetje ruw vormgegeven maar wie het niveau van visuele effecten wil zien, moet maar eens op hun mimiek letten. De Oasis zelf ziet er fantastisch uit. Dat is wat we bedoelen met next level: Ready Player One heeft de lat voor de integratie van films en games voor altijd hoger gelegd. De souplesse waarmee ze samengaan is verbluffend. Het grootste deel van de film speelt zich af in het virtuele universum van de Oasis en om eerlijk te zijn: als de film af en toe naar scènes in de realiteit schakelt, wil je zo snel mogelijk terug. De hypocriete moralistische boodschap - de werkelijkheid is ook leuk - moet je maar even weglachen.

Lees hier meer filmrecensies