Spektakel is het zeker, maar de musicalsongs komen niet echt binnen

Na twee succesvolle concertseries van de musical ‘Elisabeth’ zocht Stage Entertainment een opvolger: welke musical leende zich voor een spectaculaire aanpak voor een megapubliek in de buitenlucht?

De keuze viel op ‘Aida’, een musical met heerlijke muziek van Elton John die enorm opzwepend is, niet doorsnee, maar tóch toegankelijk en heel afwisselend met gevoelige ballads, swingende gospelsongs, rockpop en zelfs reggae.

De première vond plaats in de week dat Elton John centraal stond in Nederland door zijn afscheidsconcert hier en door de film ‘Rocketman’ over zijn leven. Bovendien is de musical prachtig subtiel vertaald door de onlangs overleden Martine Bijl, dus ook als eerbetoon aan haar is de timing perfect. So far, so good.

Toch werkt de concertante uitvoering van de musical niet optimaal. Aida drijft voor een groot deel op het verhaal. Een Nubische prinses (Aida) wordt slaaf van een Egyptische legerkapitein (Radames) die verloofd is met de leeghoofdige dochter van de farao (Amneris). Aida en Radames worden verliefd en iedereen komt voor dilemma’s te staan. Dilemma’s over macht, verraad – Aida’s volk wil dat zij voor hén opkomt –, persoonlijk gewin, voldoen aan verwachtingen en je hart volgen.

Anders dan Elisabeth is Aida geen doorgecomponeerde musical. Veel van het verhaal wordt verteld in spelscènes die nu ontbreken. De nuances van het drama verdampen daardoor, met als gevolg dat de songs veel minder raken. Zelfs voor wie de musical destijds zag (2001-2003 in Nederland) is het lastig te volgen. Ook zijn de knipogen en humor door deze vorm grotendeels verloren gegaan. De vraag is dan: waarom zou je dit doen, alleen de liedjes? Het concert heeft namelijk ook niet de kracht van live(pop)concerten waarbij veel waarde zit in de interactie tussen artiest en publiek. Dat contact ontbreekt, omdat regisseur Eddy Habbema voor een vierde wand koos.

Aan de uitvoering ligt het niet. April Darby (Aida), Freek Bartels (Radames) en Willemijn Verkaik (Amneris) hebben sterke stemmen die de enorme uithalen indrukwekkend zingen – al ligt de nadruk wel te vaak op volume, met veel scherpe uithalen. Het rijke live-orkest klinkt overweldigend, de choreografieën van Daan Wijnands voor het ensemble zijn strak, energiek en origineel, de kostuums schitteren (vaak ook letterlijk) en de buitenlocatie aan het water zorgt voor spektakel met fonteinen, rook, vuur en vonken. Entertainend is het zeker.

t/m 30 juni 2019, Autotron Rosmalen, aidainconcert.nl

Een overzicht van de nieuwste recensies van pop, klassiek, wereldmuziek en optredens vindt u hier.