Soof is op de planken een stuk minder hilarisch dan in de film

Het was een goed idee: een musical maken van de populaire filmkomedie ‘Soof’. De film zit boordevol humor en wat Soof meemaakt, is voor veel mensen herkenbaar. Ze moet als chaotische vrouw een gezin combineren met werk, een relatie en alle rompslomp van het leven. Gezinnen worstelen nu eenmaal met bergen wasgoed, kwijtgeraakte telefoons, haal- en brengschema’s, zich opstapelende rekeningen, gefrustreerde ambities, verfrommelde schoolbriefjes en oh ja, ook nog een beetje spanning in de slaapkamer alsjeblieft.

Prima om hier in het theater liedjes aan toe te voegen. En ook het ambitieuze plan om Soof, die een cateringbedrijf runt, live te laten koken voor het publiek klonk aantrekkelijk.

Helaas is de voorstelling (regie: Jos Thie) niet het gehoopte succes. Hoewel het script (Roos Schlikker en Erris van Ginkel) grotendeels de lijn van het filmscenario van Marjolein Beumer volgt en er grappen bij zijn geschreven, raakt de voorstelling te weinig en barst het ook niet van de hilariteit. Personages praten over Soofs chaos, maar we zien en voelen die chaos nauwelijks. Er zijn lijntjes genoeg voor wat meer diepgang en emoties, zoals de drie generaties moeders en dochters, maar pas laat in de tweede helft worden de emoties beter voelbaar.

Cartoonesk

Wat niet helpt is dat Maike Boerdam geen geloofwaardige Soof speelt. Ze beweegt stijf cartoonesk, zet geforceerd haar benen in X-positie om onhandig over te komen, maar je gelooft haar slonzige, chaotische aard niet. Dat komt ook door haar heldere in-controle-stem. Het is onaardig om te vergelijken, maar je gaat verlangen naar Lies Visschedijk (Soof in de film). Ook de liedjes (Peter Slager en Ed Struijlaart) overtuigen niet, ze zijn onopvallend en blijven niet hangen. Alleen het nummer ‘Deze armen’ dat Claudia de Breij hielp schrijven, stijgt er bovenuit: een mooi liedje van Soof over haar armen die tilden, omhelsden, tekortschoten en loslieten.

Iedereen op het toneel doet reuze zijn best. Julia Nauta (puberdochter Sascha) zingt lekker fel met rafeltje, de twaalfjarige tweeling heeft flair en lef, en Leontien van Moorsel speelt als cameo gedurfd een onaardige versie van zichzelf door brutaal Soofs man af te pakken. Ondertussen zien we hoe Soof zich verliest in de beloofde gouden bergen van een tv-kookshow en de bijbehorende knappe presentator: Winston Post die ook ongeveer zichzelf speelt. Het is fijn dat ze zichzelf en haar gezin aan het einde terugvindt, maar jammer dat we niet meer konden meeleven.

Soof is t/m 7 april 2019 te zien. Ga voor meer informatie naar: soofdemusical.nl

Lees ook:

Lies Visschedijk is tien keer leuker dan Bridget Jones

In ‘Soof’ knarste en piepte het huwelijk van Soof (Lies Visschedijk) en Kasper (Fedja van Huêt) al, dit vervolg begint met hun scheiding.

Elke week nieuwe voorstellingen, besproken door onze recensenten. U leest ze hier.