Silver Haze is een intiem drama over littekens en liefde

Silver Haze
Regie: Sacha Polak
Met Vicky Knight, Esme Creed-Miles
★★★

Vijftien jaar geleden overleefde Franky een grote brand. De uiterlijke littekens zijn zichtbaar in haar gezicht, op haar arm. De innerlijke littekens uiten zich in boze berichten op Facebook: Franky wil antwoorden, gerechtigheid voor wat er is gebeurd op de plek die nog steeds een ruïne is.

Met Silver Haze werkt de Nederlandse Sacha Polak opnieuw samen met de krachtige Britse actrice die ze enkele jaren geleden lanceerde in Dirty God: Vicky Knight, die zelf als meisje in een brand terechtkwam. Haar beschadigde huid was het vertrekpunt voor een intiem drama over de eenzaamheid van trauma.

In dit nieuwe verhaal, geïnspireerd door het leven van de hoofdrolspeler en deels door improvisatie tot stand gekomen, is Franky een jonge verpleegkundige. Goed in haar werk, aandachtig voor patiënten. Daarbuiten is ze kortaangebonden, onrustig. Haar thuissituatie in oostelijk Londen maakt het er niet makkelijker op: moeder gedeprimeerd op de bank, veel ruwe woorden, veel blowen. Haar jongere zus heeft de tekst ‘familie’ groot op de muur van haar kamer, en vlucht in religie. Franky begint voorzichtig iets met een suïcidale patiënt, Florence (Esme Creed-Miles). Maar de vrouwen zijn net twee egeltjes: meer stekels dan zachte plekjes. Moeilijk om dicht bij elkaar te komen.

Met haar twee actrices heeft Polak veel moois in handen: ze spelen gekwetste, weerbarstige twintigers die met moeite uit hun schulp kruipen. Franky heeft er een verhuizing naar de kust van Southend voor nodig, opgenomen in het samengestelde gezin van Florence waar de terminaal zieke, levenswijze Alice (Angela Bruce) voor structuur zorgt. Zwemmen in zee. Reuzenrad. Lachend wandelen door modderige landschappen. Aan tafel eten. Ze begint een volwassene te worden. En die woede over het verleden dan?

De meer impressionistische momenten zijn het sterkst in een film met een scenario dat misschien net te weinig om het lijf heeft, en dat z’n toevlucht zoekt in harde ruzies en emotionele uitbarstingen. Dramatisch lijkt meer te gebeuren in de stille observaties van een jonge vrouw die de ogen begint te openen voor de wereld om haar heen. Het zijn de momenten waarop je hoopt op een spoedig weerzien met Vicky Knight.