Review
Prinses Christina zingt met valse lucht
Het nieuwe album is er! Een koninklijk album zelfs en naar alle waarschijnlijkheid de allereerste kerst-cd die dit seizoen in de schappen van de cd-winkels ligt. Prinses Christina is er vroeg bij. Wat dat voorschot op kerstmis betreft tenminste, want op je 53ste je cd-debuut maken, is natuurlijk wel erg laat als je een leven lang al met de zangkunst bezig bent. Het was echter al vijftien jaar een droomwens van de prinses om een kerst-cd op te nemen en door de inzet van onder anderen bariton Ruud van der Meer (directeur van het Prinses Christina Concours) is de droom uitgekomen. De titel van de cd, die in juni van dit jaar werd opgenomen is MY CHRISTMAS ALBUM - HKH PRINSES CHRISTINA (PC 02000-2). De zangeres is zich er goed van bewust dat de enorme voorintekening op de cd (er werden door de detailhandel maar liefst 200000 exemplaren besteld zonder dat men een noot gehoord had) het gevolg is van het feit dat zij een prinses van Oranje is. In een interview in het Algemeen Dagblad zei prinses Christina daarover: ,,Mensen die zeggen: een prinses die zingt. Oooh wat lief, wat leuk en wat schattig, daar heb ik een broertje aan dood. Oké, ik vind het niet erg dat ze cd aanschaffen vanwege het nieuwtje, maar ik hoop wel dat het product daarna echt op z'n merites wordt beoordeeld.''
Vooruit dan. Het programma is smaakvol samengesteld. Achttien tracks (waarvan twee instrumentaal) met bekende en onbekende liedjes uit verschillende windstreken. De arrangementen van Bob Zimmerman zijn aan de gladde kant, maar kundig. Voor de prima klinkende begeleidingen zorgen afwisselend het Metropole Orkest onder leiding van Dick Bakker en een ensemble samengesteld uit laureaten van het Prinses Christina Concours geleid door Zimmerman. In het cd-boekje legt HKH bij elk liedje uit waarom ze het gekozen heeft. Het lied 'Komt, verwondert U hier, mensen' draagt ze op aan haar moeder Juliana, omdat dat een lievelingslied van haar is.
Tot zover is er niks mis met deze cd, maar het gaat uiteraard om de kwaliteit van Christina's zang. Meteen bij het eerste lied 'Gesù Bambino' (een wonderschoon liedje overigens) valt op dat de mezzo-sopraan kern mist. Een laagje adem boven de toon is voortdurend hoorbaar; valse lucht noemen zangpedagogen dat. De breuken tussen de verschillende stemregisters zijn niet onder controle. Het breekt de prinses op in bijvoorbeeld 'Mariü Wiegenlied' waar in de zin 'Schlaf' nun ein' het woord 'nun' vier keer mislukt. Adem en steun geven problemen bij de slotnoten van 'Hoe leit dit kindeken' en de overbekende Gloria-fiorituren in 'Ding dong! Merrily on high' geven overduidelijk de technische beperkingen van deze stem aan. In het door vier vrouwenstemmen a capella gezongen 'Ons ghenaket die avondstaer' is de intonatie penibel te noemen.
Alle lof voor de durf van prinses Christina. De cd zal ongetwijfeld velen aanspreken, maar zou Christina toevallig banketbakster in Stadskanaal geweest zijn, dan was deze cd er nooit gekomen.
