Review
Prachtig drieluik over het leven en de dood, de jeugd en de ouderdom
Hij is geboren in 1908. Sinds mensenheugenis maakt hij wijn en elk jaar een film. Die films vallen een enkele keer tegen. Dat was bijvoorbeeld het geval met 'O convento' (1995), die deze zomer in het omvangrijke Catherine Deneuve-retrospectief werd vertoond. Vaker zijn de films van de ruim 90-jarige Portugese cineast Manoel de Oliveira erg boeiend. Zo snijdt hij in 'Inquiétude' uit 1998 thema's aan waarmee hij als wijnboer en grijsaard een merkbaar grote affiniteit heeft.
Het eerste, erg statische deel van dit drieluik is gebaseerd op het toneelstuk 'Os imortais' van Helder Prista Monteiro. Een oude en wereldberoemde geleerde probeert zijn even fameuze en geleerde zoon tot zelfmoord te verleiden. Is dat immers niet de enige manier om zijn kind te behoeden voor de vergetelheid en aftakeling waarmee hij in zijn nadagen te maken zal krijgen?
Het al veel dynamischer tweede deel is een verfilming van de novelle 'Suzy' van António Patrício. Daarin ontrolt zich in het Oporto van de jaren dertig een afgrijselijk melodrama. De gekwelde protoganisten, die aan het slot van het eerste deel naar het toneelstuk 'Os imortais' keken, overleven het alleen door troost te putten uit de zo goed als vergeten sage over de Moeder van de Rivier.
In het laatste deel, ontleend aan het verhaal 'Màe de um rio' van Agustina Besa-Luís, brengt De Oliveira die sage prachtig in beeld. Het duizendjarige leven van de Moeder van de Rivier (een mooie rol van van de Griekse filmdiva Papas) zit er bijna op. Net voordat ze zal sterven, ontmoet ze een jong meisje dat haar bijna eindeloze bestaan zal overnemen.
Drie schijnbaar verschillende verhalen. De Oliveira heeft ingenieus een verband aangebracht. Elkaar versterkend onthullen ze van alles over het leven en de dood, de jeugd en de ouderdom en over vele daarmee samenhangende existentiële thema's.
