Personal Trainer heeft de mooiste zaal van Amsterdam aan hun voeten

Personal Trainer
Paradiso
★★★

Hoe vaak zou Willem Smit gedroomd hebben van deze avond? De middelbare school van Smit staat recht tegenover Paradiso, de zaal die hij vanavond met zijn band Personal Trainer heeft uitverkocht. Vaste traditie op het Barlaeus Gymnasium: de diploma-uitreiking in Paradiso.

Nu, op zijn 26ste, staat Smit er als muzikant, met een uitverkochte grote zaal, weken geleden al verplaatst van de veel kleinere Tolhuistuin. Knap, zo zonder echte hit, en vooral gebaseerd op de liveshows. Het heeft alles in zich om een bijzondere avond te worden.

Kroon op het werk

Al was het maar vanwege het voorprogramma. Dat is Scram C Baby, al jaren het best bewaarde geheim van gitaarminnend Amsterdam. En bovenal de band waarin Smits vader John Cees zingt. De Smits, samen de mooiste zaal van Amsterdam aan hun voeten, als voorlopige kroon op het werk.

De jongste Smit begon Personal Trainer drie jaar geleden als soloproject. Toen hij live ging spelen, vroeg hij bevriende muzikanten als begeleiders. Wie kon, deed mee. Zo werd Personal Trainer een zoete inval en telt het inmiddels zeven bandleden.

Het doel: simpele gitaarliedjes spelen, geschreven door Willem zelf. Anders dan bij Smits eerdere bands Canshaker Pi en Palio Superspeed Donkey, waar de muziek gezamenlijk werd uitgedokterd, zijn de liedjes van Personal Trainer gebaseerd op een eenvoudig idee. Zo’n idee wordt vakkundig op- en uitgebouwd en voorzien van een pompende groove. Drie, hooguit vier akkoorden die worden herhaald, waardoor er een bezwerend effect ontstaat.

Het wordt allemaal uitgevoerd met een energie, spelplezier en optimisme waar weinig weerstand tegen te bieden valt. Vanavond is een thuiswedstrijd, die volgt na een reeks successen. Zo was er vorige maand een geslaagd optreden op Noorderslag, werd debuutalbum Big Love Blanket door de vaderlandse muziekpers verkozen tot beste Nederlandse album van 2022 en vertrekt de band eind deze maand opnieuw naar Groot-Brittannië voor een tournee.

De band werkt er hard voor

Daar kunnen ze prima aankloppen, zo bewijst de band deze avond in vijf kwartier voor een opvallend oud (veel veertigers, vijftigers en zestigers, weinig leeftijdgenoten), maar enthousiast publiek. De band werkt er hard voor, Smit staat geen seconde stil. Hij ijsbeert over het podium, slaat als een bokser kaakslagen in de lucht en jut het publiek op.

Dat is aanvankelijk nauwelijks nodig. De zorgvuldige opbouw bij opener Big Love Blanket en het daaropvolgende The Lazer (nogmaals gespeeld in de toegift, bij gebrek aan meer materiaal) zorgt voor een jubelstemming. Die urgentie en bewijsdrang van dat begin weten ze daarna slechts af en toe opnieuw aan te tikken. Vooral in de langzamere nummers, zoals in het nieuwe liedje dat als Feeling op de setlijst staat, zakt het flink in. Dat levert onder de streep een ruime voldoende op, maar zo memorabel als de gelegenheid was, werd het optreden zelf niet.

Lees ook:

Jonge artiesten moesten creatief zijn in coronatijd, en dat merk je op Noorderslag

Na twee digitale corona-edities werd het popmuziekjaar weer op traditionele wijze geopend tijdens een uitverkocht Eurosonic Noorderslag. De rol die video speelde voor poptalenten tijdens de twee jaar durende winterslaap, is terug te zien bij de optredens van het showcasefestival.