Ontroerende hommage aan het leven

Op een winterse maandagmorgen arriveren twintig mensen in een naargeestig gebouw ergens in een bos. Ze worden welkom geheten door vijf keurig in het pak gestoken bedienden. 'U bent net gestorven', luidt de trieste boodschap van deze maatschappelijke werkers in optima forma'.

'U heeft', beweren deze dienstkloppers verder, 'nog drie dagen om uw meest dierbare herinnering aan het aardse bestaan vast te leggen'. Die herinnering zal in een filmstudio gereconstrueerd worden. Op de laatste dag van de week zullen al die filmpjes vertoond worden.

Alle andere herinneringen aan het aardse leven van de twintig net-overledenen zullen voor eens en altijd gewist worden. Alleen die ene herinnering telt. Alleen die kan hen naar de hemel voeren. De kersverse doodden zijn van alle leeftijden, stammen uit alle klassen en zetten, naar zich laast raden, allemaal hun beste beentjes voor.

Een klein meisje herinnert zich haar bezoek aan Disney-land. Een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog geniet weer even van zijn laatste sigaret.

Een jongeman voelt weer hoe de wind tijdens een tramritje dooror zijn haren blies.

Een puber weet nog hoe hij zich van het leven afkeerde. Een oude man herinnert zich dat hij nog alles wou en niets meer kon. Etc, etc, etc,....

'After life' is een ontroerende hommage aan de beste dingen van het leven en een eerbetoon aan het medium film dat dankzij de flashback het verleden midden in het heden weet te plaatsen.