Netflix-serie ‘After life’ kabbelt rustig voort tussen rouw en gitzwarte humor

Ricky Gervais speelt Tony, journalist bij het lokale sufferdje die in diepe rouw is om het overlijden van zijn vrouw Lisa. Hij verwerkt dit verlies door eindeloos video’s van de immer lachende en stralende Lisa te kijken, zich elke avond te laven aan meerdere flessen rode wijn en in het dagelijks leven een onuitstaanbare klootzak te zijn voor de mensen om hem heen.

Dat is de synopsis van drie seizoenen op rij. Er gebeurt weinig in Tambury, een schattig dorpje met gigantische huizen van rode bakstenen, weelderige natuur en een voor Engeland verbazingwekkend zonnig klimaat. Toch lijkt After Life een snaar te raken bij miljoenen kijkers wereldwijd. Volgens Netflix, dat geen concrete cijfers deelt, is het een regelrechte hit. Gervais mag graag tranentrekkende complimenten van kijkers delen op Twitter. Geen wonder dat hij er, bij hoge uitzondering, een derde deel aan vast plakte.

Minimale ontwikkelingen

After Life kabbelt rustig voort, met minimale ontwikkelingen beweegt het naar een zoetsappige climax. Tony en zijn collega Lenny tekenen de verhalen van merkwaardige dorpsgenoten op, tot Tony echt geraakt wordt door een ziek kind. Weduwe Anne filosofeert rustig door op het bankje op het kerkhof waar ze al drie seizoenen zit, al heeft ze inmiddels wel een nieuwe vriend.

De oversekste Brian (gespeeld door David Earl die in Derek, een andere Gervais-serie, ongeveer hetzelfde karakter speelt) raakt dieptepunt na dieptepunt, tot hij een vriend vindt die bij hem intrekt (wiens moeder en passant het gore huis opruimt). Tony en verpleegster Emma draaien ook dit seizoen om elkaar heen, collega Kath is ook dit seizoen eenzaam en wanhopig op zoek naar een man. Zwager Matt (de broer van de overleden Lisa) probeert Tony koste wat kost op te vrolijken, tot ook hij breekt en eindelijk leert hoe je moet rouwen. En Tony? Die weet uiteindelijk toch een heel klein beetje geluk te vinden dankzij de mensen om hem heen.

Gervais gooit er een flinke saus van zijn typische, gitzwarte humor overheen, maar alles is omhuld door een dikke en zware deken van rouw en depressie. Zonder opsmuk, zonder enige poging te verhullen hoe grauw het leven van een weduwnaar kan zijn, ongeacht zijn fortuin of prachtige huis. Wat heeft het leven nog voor zin als de liefde van je leven er niet meer is?

Klein beetje opgekrabbeld

Aan het begin van elk seizoen zit Tony diep in de put, aan het einde is hij een heel klein beetje opgekrabbeld, om vervolgens weer wat weg te zakken. De serie was erbij gebaat geweest als de seizoenen minder op elkaar hadden geleken, maar niemand kan ontkennen dat Gervais met After Life iets bijzonders heeft gemaakt.

After Life is te zien op Netflix

Lees ook:

Seizoen 1: ‘After Life’ is wel erg zoetsappig, maar dat weet Ricky Gervais prima te compenseren

De nieuwe creatie van de Britse komiek Ricky Gervais is gitzwart en extreem zoetsappig. Kan dat samen? Ja.

Het tweede seizoen van Gervais’ After Life kon echt veel beter

Ricky Gervais valt wel heel erg in herhaling in het tweede seizoen van After Life, een komedie over rouw en depressie.