Nana Mouskouri is een pittige tante, geen schattig omaatje

Pittig type, die Nana Mouskouri. Bij aanvang van het concert was ze nog, ondersteund door haar percussionist, het podium van het DeLaMar Theater op geschuifeld. Maar denk niet dat de Griekse een schattig omaatje is, dat over zich heen laat lopen. Al na een paar maten legt ze het openingsnummer stil om de fans die haar filmen met hun smartphone te berispen. “Dat leidt ontzettend af, ik probeer hier mijn teksten te herinneren!”

Ondanks de reprimande zijn de fans dinsdag zichtbaar blij Mouskouri na lange tijd weer op een Nederlands podium te zien. Zo worden de hits met open doekjes en soms zelfs met staande ovaties beloond. En steeds weer sluipen er fans door het gangpad om haast devoot een bos bloemen aan de voeten van hun idool te leggen. Aan het eind van het concert is de voorste rand van het podium geheel bedolven onder de bloemen.

Mouskouri betaalt de concertgangers terug met een concert dat bijna een half uur langer duurt dan aangekondigd en dat zich laat beluisteren als een reis door de tijd. Voorafgaand aan haar opkomst laat ze een video spelen, waarin we in vogelvlucht langs de hoogtepunten van haar loopbaan worden meegenomen. Beginnend in de jaren vijftig zien we haar nog met babyvet en zonder haar kenmerkende bril. Daarna volgen optredens in alle grote concertzalen van de wereld in de jaren zestig en zeventig en worden we via haar werk voor Unicef en haar tijd als lid van het Europees Parlement geleid naar het nieuwe millennium.

Smokkelen met de toonhoogte

Ook voor de songs put Mouskouri in Amsterdam uit de vele decennia die haar carrière omspant. Ze zingt vroege hits als ‘Weiße Rosen aus Athen’, maar ook nummers van haar dit jaar verschenen album ‘Forever Young’. Vooral aan het begin van de show is duidelijk dat Mouskouri’s stem veel aan kracht en zuiverheid heeft ingeboet. Bij meer dan een nummer moet de 84-jarige diva hoorbaar smokkelen met de toonhoogte.

Gelukkig gooit Mouskouri aan het eind van de show iedere schroom van zich af en besluit ze er vocaal helemaal voor te gaan. En dan zorgt de gruis op haar stem juist voor een mooi rauw randje, dat prima past bij doorleefde songs als ‘Love is a losing game’ van Amy Winehouse en Leonard Cohens ‘Hallelujah’. Zo kan ze na afloop toch afscheidnemen met een minutenlange staande ovatie. Ze neemt het glimlachend in zich op, als een trotse amazone op leeftijd die weigert de strijd met de tand des tijds op te geven.

Een overzicht van de nieuwste recensies van pop, klassiek, wereldmuziek en optredens vindt u hier.

Lees ook:

Nana Mouskouri (84): We waren op zoek naar vrede, liefde en gelijkheid

De zangeres heeft meer dan ­tweehonderd albums uitgebracht en scoorde hits met nummers als ‘Weiße Rosen aus Athen’, ‘Je chante avec toi Liberté’ en ‘Only Love’. Zo groeide Mouskouri samen met ­Melina Merkouri en Maria Callas uit tot een van de diva’s van de Griekse muziek.