Martijn Verhagen, alias Morpheus: ‘Op een avond ging mijn moeder naar bed en werd niet meer wakker. Ze was net met pensioen.’ Beeld Maartje Geels
Martijn Verhagen, alias Morpheus: ‘Op een avond ging mijn moeder naar bed en werd niet meer wakker. Ze was net met pensioen.’Beeld Maartje Geels

InterviewMorpheus

Morpheus schreef een EP na het verlies van zijn moeder: ‘Ik zie nu in hoe kostbaar tijd is’

Het plotse overlijden van zijn moeder leerde singer-songwriter Morpheus dat je niet moet wachten met dingen die je graag wil doen. Hij schreef er het nummer Burning In Paris over. Sindsdien zoemt zijn naam rond in het Nederlandse muziekcircuit.

Tim van Erp

De muzikale carrière van Morpheus (Martijn Verhagen, 27) staat nog in de kinderschoenen. Zijn eerste single is sinds een halfjaar te beluisteren op Spotify, debuut-EP Morphosis verscheen in maart. Maar het lied Burning In Paris heeft in minder dan drie maanden tijd al 160.000 streams verzameld, een indrukwekkend getal voor een nieuwe artiest in het alternatieve circuit.

De cijfers lopen nog steeds in fors tempo op. En bij het Groningse festival Grasnapolsky, waar Morpheus afgelopen maart vroeg in de middag geprogrammeerd stond, ging het volgens muziekblog The Next Gig rond op internet: ‘Zorg dat je op tijd bent bij Grasnapolsky voor Morpheus. Dat wil je echt niet missen.’

Wie zijn muziek hoort, denkt onwillekeurig aan Tamino. Door de melancholie, maar ook door die diepe stem. Zelf heeft hij andere voorbeelden: Kate Bush, Agnes Obel, Charles Aznavour, Lana Del Rey. Inhoudelijk is het onverwachte overlijden van zijn moeder twee jaar terug de grootste inspiratiebron geweest voor zijn EP. De titel Morphosis staat voor de transformatie die hij doormaakte na haar dood.

Bucketlist

“Ze was net met pensioen”, vertelt hij. “Op een avond ging ze naar bed en werd niet meer wakker. Een hartstilstand, vermoedden ze. Toen mijn broer me belde met het nieuws, snapte ik er niets van. Ik dacht: maar ik heb haar gisteren nog aan de telefoon gehad.”

Tijdens dat gesprek zei hij tegen haar dat hij wat vaker naar Gemonde zou komen, het Brabantse dorpje waar hij opgroeide en vijf jaar geleden vertrok. Nu doet hij dat alsnog, om meer tijd met zijn vader door te brengen. Met zijn opkomende carrière is het soms lastig om daarin een balans te vinden, maar het lukt hem aardig. “Ik bel mijn vader bijna elke dag. Of hij komt naar Amsterdam. Ik zie nu in hoe kostbaar tijd is. Hoe belangrijk het is dat je elkaar liefhebt en herinneringen maakt. En dat je niet later denkt: ik ben te veel met mijn eigen dingen bezig geweest.”

De laatste keer dat Verhagen zijn moeder zag, was de coronapandemie in volle gang. “Toen liep ik met een boog om haar heen. Anderhalve meter afstand. Niet knuffelen, niet kussen. Had ik me daar maar niet aan gehouden, denk ik weleens.”

Na haar overlijden vond hij haar bucketlist: een lijstje met dingen die ze nog wilde doen. Zo wilde ze graag naar Parijs, iets wat zijn vader afhield. “Hij dacht: dat doen we later wel een keer. Na haar dood had hij daar spijt van. Daar gaat Burning In Paris over. Het is gezongen vanuit het perspectief van mijn vader.”

Muziek voor mensen die zich onbegrepen voelen

Hij vindt het niet moeilijk om zulke persoonlijke liedjes op het podium te zingen. “Ik heb juist het idee dat ik er kracht van krijg. Zeker wanneer ik het publiek in de ogen kijk. Dan weet ik: ik ben niet alleen.” Verhagen krijgt regelmatig berichtjes van mensen die zich herkennen in zijn verhaal. “Dat vind ik belangrijker dan streamingcijfers. Ik zeg weleens dat ik muziek maak voor lonely souls. Mensen die zich onbegrepen voelen of emoties hebben die ze niet makkelijk met anderen delen.”

Tot vorig jaar voelde hij zich nooit ‘comfortabel genoeg’ om zijn liedjes uit te brengen. “Ik wilde mijn verhaal gewoon kwijt. Mijn vriend moedigde me aan mijn muziek te delen met de buitenwereld.” En die kon hem daarbij helpen dankzij connecties in de muziekindustrie. Maar dan moeten die connecties natuurlijk ook in het project geloven. Dat gebeurde: voor Verhagen voelde dat als erkenning, zegt hij. Isa Azier, de broer van zanger Thomas Azier, is een van de producenten van de EP. De plaat werd gemasterd door John Davis, die dat eerder deed voor albums van Lana Del Rey, Florence + the Machine, Nick Cave en U2.

Meer dan de nieuwe Tamino

Later dit jaar komen er optredens in het buitenland aan. Morpheus’ muziek wordt ook in Turkije en Oost-Europa veel geluisterd, blijkt uit Spotify-data. In eigen land staat hij in het voorprogramma van zangeres Naaz. Momenteel werkt Verhagen aan nieuwe songs, waarbij hij wil experimenteren met een uptempo geluid.

Al heeft hij in Amsterdam meer zijn draai gevonden dan in het rustieke Gemonde, de inspiratie komt sneller als hij de kalmte opzoekt. “Ik trek me vaak terug in de duinen. Daar kan ik beter focussen op mijn gedachten dan in de reuring van de stad. Soms moet ik de stemmen om me heen dempen om mijn eigen stem te kunnen horen.”

Hij is meer een dromer dan een prater, zegt hij. Daarom is zijn artiestennaam Morpheus: de Griekse god van de dromen. De vergelijking met Tamino snapt hij wel. “We maken beiden emotionele muziek. Het is zeker niet verkeerd om met hem vergeleken te worden. Ik heb veel respect voor hem als artiest. Maar zelf luister ik zijn muziek eigenlijk niet.”

Eigen stem

Bang dat de overeenkomsten in zijn nadeel werken − dat Tamino-fans hem zien als kopie − is hij niet. “Ik denk dat je als nieuwe artiest altijd vergeleken wordt met andere muzikanten. Maar na verloop van tijd zien mensen vanzelf wie ík ben.”

Je eigen stem is als artiest bepalend, vindt Verhagen. Tijdens het maken van liedjes probeert hij zich niet bezig te houden met indruk maken op de luisteraar. “Ik geloof dat je een puurder resultaat behaalt als je je laat leiden door wat je er zelf van vindt. Dat is mijn ambitie als zanger: dat ik muziek kan blijven maken waar ik volledig achter sta en daarvan kan rondkomen.”

Al droomt hij ook van tastbare doelen. “Ik zou heel graag ooit in de Royal Albert Hall in Londen staan. Dat lijkt me een geweldige mijlpaal.” Het is, met het tempo waarin zijn carrière nu gaat, niet ondenkbaar.

Lees ook:

Lana Del Rey klonk zelden zo ingetogen als op haar nieuwe album ‘Ocean Blvd’

Het duurt zelden langer dan twee jaar voordat Lana Del Rey een nieuw album uitbrengt. Ook op haar negende langspeler Did You Know That There’s A Tunnel Under Ocean Blvd hoefden we maar anderhalf jaar te wachten. En dat terwijl ze in 2021 nog twee platen uitbracht.

Wilt u iets delen met Trouw?

Tip hier onze journalisten

Op alle verhalen van Trouw rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@trouw.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden