‘Mid90s’ biedt ontroerend inkijkje in de skateboardcultuur

We kennen hem als acteur: de puberende feestneus in ‘Superbad’, de gretige rechterhand in ‘The Wolf of Wall Street’ (waar hij een Oscarnominatie voor kreeg). Jonah Hill zorgt voor de vrolijke noot in films. Nu is het tijd voor een nieuwe fase. Hill, inmiddels 35, maakt een veelbelovend debuut als speelfilmregisseur met ‘Mid90s’, een geestig maar bovenal ontroerend en warm inkijkje in de Californische skateboardcultuur van de jaren negentig.

De dertienjarige Stevie (de hartveroverende Sunny Suljic) groeit op in een gezin met een wat afwezige moeder en een agressieve oudere broer. Op straat vindt hij aansluiting bij oudere jongens die met hun skateboards stunten, rondhangen, blowen en vooral veel slap ouwehoeren.

Beavis & Butthead-shirt

Het is een straatcultuur die Hill goed kent uit zijn jeugd in Los Angeles, en met veel liefde reconstrueert. Geschoten op het destijds gangbare 16mm filmmateriaal (let op de spikkeltjes die door het beeld dwarrelen) volgt ‘Mid90s’ het schoksgewijs opgroeien van een jochie in Beavis & Butthead-shirt dat misschien veel te vroeg in aanraking komt met drugs, alcohol, seks en geweld, maar zich tegelijkertijd beweegt in een benijdenswaardige subcultuur van kameraadschap, tegendraadsheid en vrijheid. De film is al vergeleken met ‘Kids’ (1995), Larry Clarks somber makende portret van New Yorkse hangjongeren, maar brengt wat energie, levenslust en warmbloedigheid eerder de zwierende skateboard-documentaire ‘Dogtown and Z-Boys’ (2001) in herinnering.

Dwars door het verkeer suizen de jongens met lang wapperend haar op de muziek van Herbie Hancock, Cypress Hill, Pixies en The Misfits. Tussendoor raken ze verwikkeld in een soort rap battles met autoriteiten die ze wegsturen van opgeëiste publieke terreintjes. Verbale rauwheid en grof machismo mogen de norm zijn, Hill slaagt er met zijn jonge, veelal onervaren acteurs in de personages gelaagdheid, wijsheid en tragiek te geven. Sceptische pubermeisjes en Stevie’s wanhopige moeder dragen daar in korte, krachtige scènes veel aan bij. Zo wordt ‘Mid90s’ minder een film over een subcultuur en meer over opgroeien in het algemeen. Dat is net als skateboarden: veel vallen. En bovenal: weer opstaan.

Filmrecensies

Elke week worden de nieuwste films besproken door onze recensenten. U leest de recensies hier.