Matthijs van Nieuwkerk glorieerde als vanouds op oudejaarsavond

Oudejaarsconferences zijn vaste prik voor een tv-recensent, tenzij de krant die al eerder heeft besproken. Trouw deed dat twee weken geleden met Peter Pannekoek en Najib Amhali, dus ging ik op zoek naar iets anders. Muzikale shows te over: Elvis, Abba, het beste van de jaren zestig, zeventig en tachtig. Ik bleef hangen bij Matthijs gaat door en dat bleek meteen een voltreffer.

Een vrolijk aangeklede studio, Matthijs van Nieuwkerk en co-host Rob Kemps in avondkleding, glazen rode wijn voor hun neus, een zaal met opgewekt publiek en een toneel vol artiesten. Je had het gevoel dat de dansvloer zich elk moment kon gaan vullen. Dat is de 31ste december: een feest!

Het is echter ook een avond vol sehnsucht: terugkijken op wat is geweest. En welke stad past beter bij de melancholie van oudjaar dan Parijs? De stad waar de Britse auteur Evelyn Waugh een kleine eeuw geleden weemoedig noteerde: “Ik hoor dat men erover spreekt een nieuw jaar te laten beginnen” – om die stad draaide het in Matthijs gaat door.

De zaal was geen klapvee, maar een bron van inspiratie

Van Nieuwkerk en Kemps haalden herinneringen op aan hun verblijf in Parijs tijdens de opnamen voor Chansons! Een terugblik gelardeerd met Franse liedjes, vol overgave gezongen door Marlijn Weerdenburg en Fleur. Het slotlied Les lacs du Connemara was dankzij de Nationale Opera en Bart Peeters opzwepend en verrukkelijk tegelijk. Jeroen Krabbé deed ook een poging tot zang, maar erg stemvast klonk hij niet. Men kan hem beter zien acteren. Ook André van Duins Voor altijd jong stak wat bleekjes af bij Aznavours origineel Hier encore.

De zaal was ditmaal niet, naar Hilversums gebruik, een kudde klapvee, maar een bron van inspiratie. Ook dat hoort bij oudejaars-tv: saamhorigheid. Dankzij het publiek kregen vergeten Franse zangers als Guy Béart weer een podium.

Een vrouw vertelde over haar broer die, net als Dave, van Nederland naar Parijs was getrokken om door te breken als chansonnier. Deze Dick Annegarn is in Frankrijk een beroemdheid, maar in Nederland zo goed als onbekend. “Thuis werd hij al niet erkend, want mijn vader en broer hadden last van zijn gitaarspel”, sprak de vrouw. Ook de twee presentatoren hadden nooit van Dick Annegarn gehoord. “Staat hij open voor een bezoek?”, vroegen ze gretig.

BNNVara komt namelijk met een tweede serie over het Franse levenslied. Goed nieuws uit de mond van Van Nieuwkerk. Hopelijk is de rolverdeling tussen het duo dan wat meer in evenwicht. Door Kemps encyclopedische kennis verdween zijn kompaan tijdens de eerste reeks Chansons! enigszins in de schaduw.

Stuiterende oliebol

Daar was op oudejaarsavond geen sprake van. Ook in Top 2000 a gogo glorieerde Van Nieuwkerk als vanouds, daarbij terzijde gestaan door Leo Blokhuis. De laatste bracht een ode aan de zwarte Engelse zanger Cy Grant, wiens lied Feeling good in drie verschillende uitvoeringen in de top 2000 stond. “Een lied van optimisme, emancipatie en hoop. Dat kunnen we goed gebruiken”, sprak de popgoeroe vooruitblikkend naar 2022.

Ik sloot 2021 af met de oudejaarsspecial van Mindf*ck, waarin illusionist Victor Mids ons voordeed hoe we een oliebol kunnen laten stuiteren. Op nieuwjaarsochtend probeerde ik het zelf, met als resultaat een lawine van poedersuiker op het tapijt. “Non, je ne regrette rien”, mopperde ik.

Een keer per week schrijft Willem Pekelder over televisie.