Luisteren is beter dan kleppen, Henny Huisman

Een programma mag wel een beetje schuren, zeggen mensen vaak. Nou, dan bediende Henny Huisman (68) ons op onze wenken vrijdag. In zijn nieuwe, zelf ontwikkelde programma ‘Waar is dat feestje?’ (SBS6) markeerde een ­genante vraag of opmerking om het kwartier een wegkijkmoment. Het ís wat, om ’s lands knuffelbeer zo in het feestgedruis te zien struikelen.

Henny Huisman heeft onze jeugd verrijkt en carrières gemaakt. Glennis Grace, Edsilia Rombley, Gerard Joling: ze zijn ontdekt in Henny’s programma’s als de ‘Soundmixshow’ en de ­‘Surpriseshow’. Vijf tot zeven miljoen mensen keken ernaar, vertelde hij eind november bij ‘Beau’. Nederland krijgt nog steeds een warm hart van Henny Huisman. (Vergeten we even het matige ‘Korenslag’ van 2007-2010.)

Nu, bij zijn nieuwste rentree op tv, hield ik opeens mijn hart vast. Komt hij op de Dam in Amsterdam aan bij het Chinees nieuwjaarsfeestje van horecamiljonair Won Yip, stelt hij een vrouw een vraag. “Hallo. Hoe zeg je Gelukkig Nieuwjaar in het Chinees?” Zij: “Dat moet je mij niet vragen joh, ik ben niet Chinees.” Nee, zo ziet ze er ook niet uit. “Oei. Dat is een lelijke vergissing mijnerzijds”, zegt Huisman innemend.

Iemand die zo voluit zijn misstap kan erkennen, heeft een puntje voor. Mits hij zijn misstappen herkent natuurlijk.

Geen champagne maar rosé

Even later op het drukke BN’er-feestje spreekt hij Won Yip en zijn vrouw Heleen zelf. “Was hij al rijk toen jullie elkaar ontmoetten, of zijn jullie arm begonnen?”, vraagt hij hen. Heleen kijkt wat zuur. “Zij was rijk, ik was arm”, lacht Yip. Genant moment nummer twee. Niet alle vrouwen zijn golddiggers, Henny. Hij neemt maar een glaasje ‘roze champagne’. Dat blijkt rosé.

Kan John de Mol Henny niet vertellen dat een beetje research van tevoren geen kwaad kan? Dat luisteren beter is dan kleppen? En dat hij beter open vragen kan stellen in plaats van gesloten vragen vol vooronderstellingen, zodat hij niet steeds hoeft terug te krabbelen?

Ach, wie minder kritisch kijkt, zal het wel geinig vinden wat hij zoal in beeld brengt. De wereld van feestjes en wat mensen dan doen, is ook fascinerend. Daarom gaat hij langs bij álle feestjes, en niet zoals Gert-Jan Dröge in ‘Glamourland’ alleen bij de high society. Huisman bezoekt houseparty of Bingo-avond, een chic feestje rond de Quote 500 of een verjaardagsfeestje bij iemand thuis. En wekelijks vergezelt hij een artiest in het schnabbelcircuit die ‘overal een feestje van maakt’. Lekkere tv, met zo’n zichzelf poederende Dries Roelvink die toch wel drie schnabbels à 2400 euro per week wil doen, “anders kun je er echt niet van leven”.

Ongeschreven regels

Maar waar Dröge zijn doelgroep van huis uit perfect aanvoelde en de dunne lijn tussen ingewijde en nar-zijn feilloos kende, stampt Huisman overal als een olifant in de porseleinkast binnen. Feestjes líjken misschien het toneel van vrij genieten en even de teugels loslaten, maar het barst er juist van de ongeschreven regels. Henny Huisman voldoet daar natuurlijk niet aan buiten zijn eigen doelgroep. Die openheid siert hem juist, maar kan-ie dan wel wat subtieler zijn?

Zo vraagt de jarige Dennis Weening hem wat hij wil eten. “Waar heb je zin in, wat vind je lekker?” Henny: “Je zuster”. Hè hè, flauw hoor. Dat somt het geheel wel op.

Vier keer per week schrijven Renate van der Bas en Maaike Bos columns over televisie.