FilmrecensieKung Fu Leeuw
Kung Fu Leeuw biedt passie en krijgskunst tegen de Rotterdamse skyline
Kung Fu Leeuw
Regie: Froukje Tan
Met Tyrell Williams, Senna Rijsdijk, Haye Lee
★★★
De camera had soms net iets avontuurlijker te werk mogen gaan, want de jonge doelgroep van deze sympathieke jeugdfilm over kungfu en opgroeien houdt best van experimenten. Zeker als je naar de populariteit van een bepaalde Chinese app kijkt en zeker als je de beweeglijkheid van de twee hoofdrolspelers ziet. De film weet wel weer Rotterdam mooi als decor op te voeren zonder dat het overkomt als citymarketing. Goed, de Rotterdamse skyline is mooi maar kom maar op met die mooie achterafplekken, zoals waar de kungfu-school van hun shifu (leraar) gevestigd is.
Middelpunt van de film is de veertienjarige Jimmy, die al tijden gefascineerd is door de Chinese leeuwendans – die we hier in Nederland vaak als een drakendans zien. Het samenspel waarin twee kungfu-dansers gehuld in een kleurrijk langgerekt kostuum in optochten paraderen vraagt techniek en wederzijds vertrouwen. Techniek heeft Jimmy wel, maar als zijn rivaal Li Jié in de kop wordt gecast en hij in de staart, ziet hij zichzelf als een loser.
Zoals kungfu behalve over verdedigingstechnieken minstens evenveel over zelfdiscipline en concentratie gaat, zo gaat Kung Fu Leeuw vooral over opgroeien, het opzijschuiven van je eigen ego en respect voor anderen. Soms wordt die boodschap te vet aangezet maar de wervelende kleuren van het leeuwenkostuum en de traditionele choreografie die erbij hoort, dempen die didactische toon net genoeg. Die kleuren zijn een heerlijke verrijking voor een land dat honderd synoniemen voor grijs kent.
Lees ook:
Wandelende clichés zetten de boel op stelten in Hollandse rouwkom ‘Fijn weekend’
Er zit een aanstekelijke energie in de film, maar Fijn weekend is te schematisch van opzet.