Kun je lid zijn van de krant?

Toen ik onlangs een abonnement wilde nemen op HP/DeTijd en op de website van dat opinieblad keek, stond daar niet ‘word abonnee’, maar ‘word lid’.

Het woordenboek beschrijft de persoonsaanduiding ‘lid’ als iemand die deel uitmaakt van een club of gemeenschap (kerk-, boekenclublid), iemand die zitting heeft in een (advies)raad, bestuur e.d. (parlementslid, redactielid, lid van de rechtbank), of iemand die behoort tot een groep mensen die voor een algemeen belang opkomen. Zo kun je lid zijn van een omroepvereniging, van de Hartstichting, of van het Genootschap Onze Taal.

Maar lid van een magazine of een krant?

‘Lid van NRC’

Op Twitter schreef ik er een bericht over. Anderen herkenden al dan niet tot hun ergernis dat ‘lid’ soms wordt gebruikt voor abonnees van een krant of tijdschrift. Zo twitterde taalpublicist Ewoud Sanders dat NRC-abonnees zichzelf al in de jaren tachtig regelmatig ‘lid van NRC’ noemden, ‘zeker als ze belden met klachten’.

De krantendatabank bevestigt dat ‘lid van de krant’ al een jaar of dertig voorkomt, vooral in regionale kranten, zij het niet heel vaak. De eerste geschreven vindplaats in het corpus dateert overigens uit 1910 en staat in een citaat van iemand die in de Nieuwe Venlosche Courant nogal neerbuigend een ‘boertje’ wordt genoemd.

De woordgroep is weliswaar niet courant in geschreven taal, maar komt waarschijnlijk in gesproken taal al veel langer voor. Mogelijk speelt ‘word lid’ op de website van HP/DeTijd al dan niet schertsend in op de gewoonte van sommige abonnees om zich in gesproken taal ‘lid’ te noemen.

‘Lid’ blijkt zelfs nog breder toepasbaar te zijn. Zo zijn op Twitter berichten te vinden waarin mensen zich ‘lid’ noemen van een mediabedrijf (‘lid van Netflix’). Blijkbaar identificeren abonnees zich met ‘hun’ krant, tijdschrift of streamingdienst en beschouwen ze hun abonnement als een denkbeeldig lidmaatschap van een club van gelijkgestemden.