Klaas tipt: WIES, The Avonden en Zwart Glimmend Chroom

The Avonden

Glasscherven

Ooit zette Marc van der Holst de poëzie van Gerard Reve op muziek. Inmiddels is The Avonden uitgegroeid tot een volwaardige band die op deze EP dichter dan ooit tegen zijn andere grote voorbeeld aanschurkt: Lou Reed. De mompelende zang zit verstopt achter de gitaren, maar aandachtig luisteren loont. ‘Terwijl de wind door het gebroken raam naar binnenwaait, zit je aan tafel. Als ik vraag wat er is gebeurd, kijk je me aan, en weet ik het al.’

Abel

A

Multitalent Abel van Gijlswijk is momenteel vooral bekend als zanger van Hang Youth, de punkband met de ultrakorte liedjes. Op dit rapalbum leren we wat er achter die woedende statements verborgen gaat. Een vergevingsgezinde jongen wiens leven draait om vriendschap en liefde, die gewoon heel graag wil dat de wereld een beetje eerlijker wordt. Zijn rapstijl, schijnbaar uit de losse pols maar ondertussen knap inventief, is met niets te vergelijken.

WIES

Het is een Wies

Zangeres Jeanne Rouwendaal gaat de strijd aan met het idee dat melancholie is voorbehouden aan de ouderdom. Ook als je jong bent kun je terugverlangen naar een verloren liefde of naar die ene nacht toen je nóg jonger was. Haar band stond op doorbreken toen de coronacrisis uitbrak. Met een serie singles werd de aandacht knap vastgehouden. In het slotnummer krijgen we een vooruitblik op de volgende crisis. Dat wordt nog wat.

Asfaltfeeën

Zwart glimmend chroom

Naast een uitstekend dichter is Ingmar Heytze waarschijnlijk de beste pleitbezorger van de poëzie die we hebben. Ook bij zijn band Asfaltfeeën is dat de kracht. De muzikanten stellen zich dienstbaar op, ze spreiden een bedje voor Heytze en geven hem waar nodig een zetje in de rug. Het beluisteren van ‘Zwart glimmend chroom’ is heilzaam als het lezen van een dichtbundel, en je hoeft je er niet eens voor in te spannen.