Klaas tipt: Teddy’s Hit, Nana Yamato, Black Country New Road en Kaascouse

Teddy’s Hit

Painters

Dit Amsterdamse trio vernoemde zich naar een nagemaakte aardappelsnack van een bekende discountsupermarktketen. Daarmee doen de drie zichzelf tekort. Goed, ook zij vinden het wiel niet uit, maar ze zijn geen kopie van een al bestaande band, eerder de samenvatting van vijftig jaar rockmuziek (met name de jarennegentigvariant). Gortdroge gitaarrock maken ze, kaal en hoekig. De humor is al net zo droog – luister maar eens naar hun ‘ode’ aan de yup.

Nana Yamato
Before Sunrise

Before Sunrise is een lockdownalbum, maar had in een pandemievrije wereld waarschijnlijk precies hetzelfde geklonken. Nana Yamato, twintig jaar oud, heeft zich nooit helemaal thuis gevoeld in het leven van alledag. Alleen in haar slaapkamertje, waar ze haar fantasiewereld oproept, is ze gelukkig. Dit debuut laat zich beluisteren als de soundtrack bij die wereld. Onervarenheid is de sleutel, Yamato slaat wegen in die geschoolde muzikanten bij voorbaat uit zouden sluiten.

Black Country, New Road
For The First Time

Normale rockliedjes klinken vanwege de voorspelbare couplet-refreinstructuur alsof je rondjes door het park loopt. Dit debuutalbum voelt eerder als een eindeloze wandeling door onherbergzaam gebied. Er zijn wel terugkerende elementen, maar die bieden nauwelijks houvast, ze onderstrepen alleen het gevoel dat je hopeloos verdwaald bent. Opvallend avontuurlijk voor een band die eruitziet als de cast van een vergeten tienersoap uit de jaren negentig.

Kaascouse
Stoffig & Onvolwassen

Nederlandse hiphop heeft het afgelopen decennium een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt, maar Kaascouse wil daar niets van weten. Hij houdt van alles wat uit de mode is geraakt: lange lappen tekst, verhalen vertellen, perspectiefwisselingen, woordspelingen. Je zou kunnen zeggen dat hij te laat geboren is, maar de outsiderpositie lijkt hem uitstekend te bevallen. Rode draad is zijn haat-liefdeverhouding met marihuana – de haat heeft betrekking op de verslaving, de liefde op het spul zelf. Pijnlijk eerlijk.