Klaas Tipt nieuwe pop

Tirzah

Colourgrade

De ooit verguisde r&b uit de jaren negentig beleeft al enige tijd een heropleving. Sommige lieden doen precies wat de sterren van weleer deden, maar het wordt natuurlijk pas interessant wanneer er iets nieuws mee gebeurt. Tirzah is wat dat betreft een van de smaakmakers. Haar spookachtige fluistertechno zit vol stiltes en huiveringwekkende geluidseffecten. De troostende zoet-zwoele vocalen zijn in die omgeving meer dan welkom.

Strand of Oaks

In Heaven

Altijd handig als muziek klinkt zoals haar maker op persfoto’s poseert. Het lange haar, de baard, de tatoeages, de cowboyhoed en de dromerige blik van zanger Timothy Showalter vertalen zich een-op-een naar zijn gevoelig-stoere folkrock. Het knappe is dat de liedjes propvol ideeën zitten, maar nergens hun intimiteit verliezen. Showalter doet niets wat hij niet al eerder deed, laats staan dat hij iets wezenlijks toevoegt aan de muziekgeschiedenis, maar In Heaven is uitermate geschikt voor de donkere maanden die komen gaan.

Stikstof

Familie Boven Alles

Nederlandse hiphop doet het al jaren ontzettend goed in België, maar in omgekeerde richting blijft de grens potdicht. Alleen Brusselaar Zwangere Guy bleek een sluiproute te kennen en maakte furore met het type rap dat je hier vrijwel uitsluitend bij veteranen hoort: lange lappen tekst, zware beats, bloedserieuze onderwerpen en een verbod op zoete poprefreinen. Nu torst hij zijn collectief Stikstof op zijn schouders mee voor meer van het goede.

Kedr Livanskiy

Liminal Soul

Globalisering in de popmuziek houdt onder meer in dat lokale stijlen op de vreemdste plekken opduiken. Angst dat dit tot internationale eenheidsworst zal leiden, is voorlopig ongegrond. Kedr Livanskiy uit Rusland omarmt technoclichés die je in het Westen alleen bij retroacts tegenkomt, maar die in haar dromerige universum juist ontzettend fris en vanzelfsprekend klinken. En daar kunnen wij dan weer naar luisteren; ook dat is globalisering.