Klaas tipt nieuwe popalbums: Róisín Murphy, Sevn Alias, Helena Deland & Nouveau Vélo

Róisín Murphy

Róisín Machine

Sinds het uiteenvallen van Moloko in 2003 heeft Róisín Murphy geen zwakke plaat gemaakt, maar buitensporig veel indruk maakte ze ook niet. Net nu niemand het meer verwacht verschijnt het indrukwekkendste album uit haar carrière. Ze combineert de hedonistische discopop uit haar beginjaren met de contemplatieve teksten die ze als soloartiest steeds verder perfectioneerde. Zo heb je iets om over na te denken tijdens het dansen.

Sevn Alias
Bogey 4 The Win

‘Ik kan nog steeds niet koken, alleen water voor mijn noedels.’ Sevn Alias stelt andere prioriteiten. Weinig muzikanten zijn zo productief als hij: ‘Bogey 4 The Win’ is zijn vijftiende album in krap zes jaar tijd. Of dat ten koste gaat van de kwaliteit? Wie weet is ons inderdaad een meesterwerk onthouden, maar zijn gretige raps en aanstekelijke refreinen zijn altijd op niveau.

Helena Deland
Someone New

Met haar zwoele en tegelijkertijd ietwat kinderlijke stem zingt Helena Deland liedjes die zich uitstekend lenen om slechts begeleid te worden door een eenvoudig tokkelende gitaar. Vaak kiest ze liever voor een complexer decor, dat uitnodigt tot aandachtig luisteren. Deland noemt nu en dan de namen van de personen aan wie ze haar diep persoonlijke teksten richt. Het voelt ongemakkelijk intiem, alsof je een briefgeheim schendt.

Nouveau Vélo
Bogland

Op dit derde album laat Nouveau Vélo zijn ideeën de vrije loop, maar hij houdt ondertussen de teugels strak in handen. Ja, dat klinkt tegenstrijdig en dat geldt ook voor de muziek. Ritmes die elkaar op het eerste gehoor afstoten smelten op onnavolgbare wijze samen. Er zijn vrolijk jengelende gitaren, troostrijke koortjes en een statig rustpunt (‘Honesty’) waarvan het onduidelijk blijft of het bloedserieus of hoogst komisch bedoeld is. Aangenaam verwarrend.