recensie

Kiki Schippers biedt doorgaans mooie liedjes en matige conferences

Kiki Schippers Beeld jaap reedijk
Kiki SchippersBeeld jaap reedijk

THEATER
Kiki Schippers, Waar
Gezien: Zaantheater, Zaandam, 19 april 2019
★★★☆☆

Ivo Nieuwenhuis

Aan muzikaliteit geen gebrek bij Kiki Schippers. Haar stem heeft een fijne dynamiek en ze begeleidt zichzelf kundig op gitaar, piano en accordeon. Deze kwaliteiten maken haar tot een veel bejubelde kleinkunstenaar, met inmiddels meerdere prijzen op zak.

Als conferencier is Schippers helaas een stuk minder overtuigend, zo blijkt uit haar nieuwe theaterprogramma ‘Waar’. Haar verhalen lopen vaak een beetje stroef. De analyses missen scherpte. Omdat de liedjes en conferences elkaar in deze voorstelling afwisselen, is het resultaat een avond met pieken en dalen.

Oudere volksvrouw

Schippers opent de show als oudere, volkse vrouw met een doorrookte stem en een rollator. Dit typetje, dat gedurende de voorstelling nog een aantal keer terugkomt, lijkt bedoeld als tegenkleur voor de jonge, levenslustige Schippers, die de rest van de tijd aan het woord is. Maar de hese volksvrouw blijft nogal van bordkarton. Ze komt niet veel verder dan wat obligaat gemopper over het nieuws van de dag.

Als Schippers dan haar eerste lied inzet, ‘We willen dat er iemand hangt’, slaat de sfeer meteen om. Het is een vlot nummer, met een lekkere beat. Nu is de voorstelling pas echt begonnen. Ook de daarop volgende nummers houden doorgaans met gemak de aandacht vast, omdat ze zo sterk zijn uitgevoerd.

Inhoudelijk verschilt de kwaliteit van de liedjes wel. De ode aan hersenwetenschapper Erik Scherder is vermakelijk, maar tekstueel wat vlak. Het nummer ‘Ik ben te groot’ zit slimmer in elkaar. Schippers zingt hoe ze letterlijk te groot is voor het dorp waarin ze woont, dat zogenaamd volledig bestaat uit kleine huisjes en mensjes, als een soort Madurodam. Dit licht absurde gegeven verbeeldt mooi het gevoel dat je al snel teveel ruimte inneemt in een omgeving waar ingetogenheid de norm is.

Polarisatie

De conferences gaan vooral over Schippers’ eigen leven en gedachtes. Een terugkerend motief vormt het verlangen om met mensen in contact te blijven staan, ook als ze heel anders over dingen denken dan jij. Schippers worstelt hiermee. Ze doet heus haar best om haar christelijke vriendje te begrijpen, maar uiteindelijk lukt dat toch niet echt.

Het contact met andersdenkenden vindt Schippers ook belangrijk als het om politiek gaat. De felle polarisatie in de huidige maatschappij staat haar duidelijk tegen. Liever laat ze de slechte kanten van zowel links als rechts zien. Deze neutrale houding doet geforceerd aan. Schippers’ engagement is goedbedoeld, maar ook wat onbeholpen en vrijblijvend.

Kiki Schippers staat nog tot juni 2019 met haar voorstelling ‘Waar’ in de Nederlandse theaters. Meer informatie op haar website.

Wekelijks bespreken onze recensenten nieuwe voorstellingen. Bekijk hier ons overzicht van theaterrecensies.

Lees ook:

In het beste theaterlied kun je de armoede ruiken

Ze gaan over het Wilhelmus, de schuldenproblematiek, een relatiecrisis en de vluchtigheid van het geluk. Zes kleinkunstliedjes, waaronder een lied van Kiki Schippers, maakten kans op de Annie M.G. Schmidtprijs.

Wilt u iets delen met Trouw?

Tip hier onze journalisten

Op alle verhalen van Trouw rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@trouw.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden