Jacob Borren mocht een huis ontwerpen op de Wadden: 'Voor een architect een buitenkans'

Wie droomt er niet van een vakantiehuisje op een Waddeneiland, verscholen in de duinen, met de zee op gehoorafstand? Helaas zijn ze dun gezaaid en mogelijkheden om iets te bouwen zijn er nauwelijks.

Op Vlieland geldt zelfs een bouwstop. Toch verrees daar vorig jaar ’t Kulkje. Om het te kunnen bouwen, moest een bestaand huisje met dezelfde naam uit de jaren zeventig worden gesloopt, vertelt architect Jacob Borren. “Het was echt niet veel: keukenkastjesbouw met een dak van asbest. Op dezelfde plek mochten we iets nieuws bouwen.” Hoe slecht van kwaliteit ook, zo’n sloophuisje is behoorlijk prijzig. Tel daar de nieuwbouw bij op en je moet denken aan ‘Amsterdamse prijzen’ bij zo’n project.

Voor een architect is het een buitenkans om op deze plek te ontwerpen, zegt Borren. Er gelden weliswaar strenge regels, maar dat maakt het juist een leuke puzzel. Het huis is een stuk groter dan het lijkt, maar liefst 240 vierkante meter. Een derde zit half onder de grond. Je mag hier niet zomaar een gat graven, maar wel tegen een duin aanbouwen. Dat hebben we gedaan.” In het betonnen souterrain zitten twee slaapkamers, een badkamer, sauna en bergruimtes. Aan de enige kant die niet in de grond schuilgaat, is de entree van het huis en zitten de ramen van de slaapkamers. “Door de entree en technische ruimtes beneden te maken, is de eerste verdieping een open ruimte met rondom glas. Dat vind ik het mooie van dit ontwerp. Je hebt een panorama-uitzicht op de duinen, maar doordat het dak flink oversteekt, voelt het toch beschut.”

Boven het maaiveld

Het gedeelte van het huis dat boven het maaiveld uit komt is een constructie van massief hout. “Die is helemaal in de fabriek gemaakt en kon hier in drie dagen neergezet worden. Dat is fijn in een omgeving waar weer en wind vrij spel hebben.” Alleen in het trappenhuis naar de eerste verdieping met meer slaapkamers is een staalconstructie gebruikt. Het huis is geschikt voor grote gezelschappen, dat was de wens van de opdrachtgevers. Borren kent ze goed, hij maakte ook het ontwerp voor hun ‘doordeweekse’ woning. “Het is een jong gezin en ze zijn ontzettend blij met dit vakantiehuis”, zegt hij. Ze zijn niet happig op publiciteit, wat voorstelbaar is, want ’t Kulkje is een jaloersmakend bezit. De wensen van de opdrachtgever stuurden Borren in een richting die wat ongebruikelijk is voor zijn bureau, Borren Staalenhoef Architecten. “Wij zijn meer van het zuivere functionalisme, rechte lijnen. Wij vinden iets niet zo snel saai.”

Maar hier koos Borren bewust voor een organische vorm die zich vanzelfsprekend in het duinlandschap nestelt. “Toen ik de opdracht kreeg, ben ik vier dagen in het oude bungalowtje gaan zitten om de plek tot me te nemen en te schetsen. Normaal ben ik niet zo zweverig, maar dit kon ik niet achter een tekentafel ontwerpen.”

Zo ontstond een huis in camouflagekleuren, met als grote blikvanger het gefacetteerde dak afgewerkt met houten latten. Het interieur is deels ontworpen door Borren; de keuken en de ingebouwde kasten en bedden. Verder nam ontwerper Christien Starkenburg de inrichting voor haar rekening. “Eén stoel uit het vorige huisje heeft weer een plaats gekregen. En het naambordje hangt hier weer, als herinnering.”

Wat? Ruim vakantiehuis
Waar? Oost-Vlieland
Gebouwd in: 2017
Architect: Jacob Borren, Borren Staalenhoef Architecten