RecensieDans
In ‘The Battle’ is dans voor iedereen dichtbij
The Battle
Introdans
★★★☆☆
Een ballet van witte paddenstoelen. Zo noemt hoogleraar Jan van Hooff de parachutedropping tijdens Operation Market Garden in het filmpje waarmee het balletprogramma ‘The Battle’ begint. Van Hooff maakte de Slag om Arnhem als klein jongetje mee en via zijn terugblikken vanuit de kinderlijke optiek wordt het belangrijke hoofdstuk uit de Nederlandse geschiedenis invoelbaar.
De korte introductiedocumentaire onder regie van Inge Theunissen is daarmee een goede opmaat voor het balletprogramma waarmee Introdans ‘75 jaar Slag van Arnhem’ herdenkt. Het is een programma rond thema’s als strijd, overwinning en veerkracht.
Dat Introdans stilstaat bij Operation Market Garden is tekenend voor het Arnhemse gezelschap; de groep staat midden in de regio waaruit het opereert. Bekend staat de groep om zijn lokale samenwerkingsverbanden, waaraan naast de Introdansers ook jonge en oude Arnhemmers, met en zonder beperking, meedoen.
Anti-oorlogsballet
Het is wonderlijk dat Introdans zo’n ouderwets stuk uit het archief heeft getrokken. Choreograaf José Limón creëerde het ballet in 1958 op een mis van de Hongaarse componist Zoltán Kodály. Met de ogen van nu is het anti-oorlogsballet eerder van museale waarde dan dat het een reflectie biedt op de oorlogsthematiek.
‘The Battle’ bestaat uit vier choreografiën. ‘The Hunt’ (2001) van de Amerikaanse choreograaf Robert Battle (hij heeft zijn naam al mee) is een stuk voor mannen met ontblote torso’s in gladiatorenrokken over broederschap en gevechtsrituelen. Mooi, maar het gestolde machismo is ook niet echt van nu.
Het recentere werk van Sidi Larbi Cherkaoui voelt vaak wat plat. Maar dat is ook een kwestie van smaak. Met rode aarde en soefigezang roept Cherkaoui in ‘Qutb’ (2016) een pseudomystiek sfeertje op, waarin twee dansers en een danseres via body-to-bodycontact rond hun eigen as en rond elkaar bewegen. De lichaamssculpturen die ze daarmee vormen, met benen als wapperende zeeanemonen, neigen naar showballet en beklijven niet.
De Spaanse choreograaf Cayetano Soto laat gelukkig wél alles aan de verbeelding over. In zijn wereldpremière ‘Alma’ zijn het alleen vrouwen in een efficiënt kille belichting die met hun benen puntige speldenprikjes uitdelen. Vooral danseres Nienke Wind laat in een choreografie van schokkerige poses zien hoe een intense ervaring kan doordenderen in een lijf.
Lees ook:
Wat extra vuurwerk was meer dan welkom geweest op het HNB-gala
Het jaarlijkse gala waarmee Het Nationale Ballet (HNB) traditioneel het dansseizoen opent, was ondanks de champagne, de polderglamour en de selfiemuur behoorlijk tam.
Koortsachtig dansen voor een droomplek bij Het Nationale Ballet
Honderd gegadigden dansten om twee tot drie plaatsen bij de Junior Company van Het Nationale Ballet.