FilmrecensieMascotte
In ‘Mascotte’ worstelt een boze puber met rampspoed en zijn Oedipus-complex
Mascotte
Regie: Remy van Heugten
Met Liam Jeans en Maartje Remmers
★★★
Het leven zit niet mee. Jeremy draagt op zijn zeventiende al een kunstgebit. Zijn ouders zijn gescheiden. Zijn moeder wordt ontslagen, is veel de hort op en zoekt uiteindelijk veiligheid bij een welvarende man. Dat stuit de Haagse puber tegen de borst, want hij koestert seksuele gevoelens voor zijn moeder. Zijn vader die niets te maken wil hebben met Jeremy en zijn zusje, ziet hij als zijn vijand.
Regisseur Remy van Heugten en scenarist Gustaaf Peek dichten Jeremy, afgekort Jerry, niet alleen een Oedipus-complex toe, ze laten de tiener ook deelnemen aan illegale hooligan-gevechten. Het is een soort fight club waarin jongeren elkaar onder begeleiding verrot slaan. Zo te zien is het een uitlaatklep voor gevoelens waar de boze puber zich geen raad mee weet.
Van Heugten die eerder vier Gouden Kalveren won met zijn debuut Gluckauf (2015) zei zich in een begeleidend schrijven bij Mascotte zorgen te maken over de toestand in de wereld. Hij noemde consumentisme, pornografie, polarisatie, geweld, invloed van sociale media, nepnieuws en de ene na de andere crisis. Jeremy heeft als jongere moeite om zijn plaats te bepalen in die samenleving. Dat wordt door debuterend acteur en prijswinnend bokser Liam Jeans redelijk overtuigend neergezet. Jammer dat het net iets te veel rampspoed is voor een enkele zoekende puber.
‘Mascotte’ is te zien op het filmfestival van Rotterdam en in de landelijke bioscopen.