In Liverpool kun je niet om het Songfestival heen

Nederland is dinsdag gestrand in de eerste halve finale van het Eurovisie Songfestival in Liverpool. Mia Nicolai en Dion Cooper hebben met Burning Daylight niet genoeg stemmen weten te bemachtigen.

 Zoals verwacht heeft Zweden, volgens de bookmakers de grootste kanshebber op de winst, wel een van de tien finaletickets binnengehaald. (ANP)

Vanmiddag stonden alle acts nog één keer op het Eurovisiepodium voor de laatste repetitie. En ook bij deze laatste dress rehearsal was er publiek. Veel verrassingen waren er niet, maar het Songfestival win je – of verlies je – op details. Zo had de Noorse Alessandra soms moeite om de lage tonen goed haar keel uit te krijgen. Dat was direct zichtbaar bij de bookmakers, bij wie ze zakte naar plek vier.

Dion Cooper en Mia Nicolai deden het verrassend goed, het was de beste repetitie tot nu toe. De solo’s klinken nog altijd een beetje onzeker, maar zijn inmiddels wel zuiver. En vooral in de samenzang krijg het nummer Burning Daylight nu echt body.

De kijkers moeten vanavond wel even geduld hebben om te zien of het Nederlandse duo het ook tijdens de liveshow gaat waarmaken, Nicolai en Cooper zijn pas als veertiende aan de beurt.

Een keur aan vermakelijke én verschrikkelijke acts 

Tot die tijd komt er een keur aan vermakelijke én verschrikkelijke acts voorbij. Waarop te letten?

Het liedje dat het hoogst gaat scoren is zonder twijfel de Zweedse Loreen. Zij maakte het nu toe bij elke repetitie waar en staat nog altijd ruim bovenaan bij de bookmakers.

Het slaapverwekkendste liedje komt uit Letland. Aijā zingt als vierde een soort wiegeliedje. Hopelijk val je er niet bij in slaap.

Portugal was aanvankelijk de grootste concurrent van Nederland. Als Mimicat zou falen, schoven Nicolai en Cooper een plekje omhoog. Maar dat gaat niet gebeuren, de Portugese zangeres is enorm gegroeid de afgelopen dagen en ze heeft een uitdagend nummer dat ze spatzuiver zingt. Vooral die uithaal op het einde.

Vale witte onderbroeken

De gênantste vertoning? Zonder twijfel de Kroatische mannen van Let 3. Het liedje raakt kant nog wal, de podiumact is onnavolgbaar en mannen van middelbare leeftijd zijn echt te oud om in vale witte onderbroeken op een podium te gaan staan. Bij de bookmakers zakken ze dan ook langzaam weg. 

Nog één plekje is voldoende, dan gaat Nederland door naar de finale op zaterdag. Nicolai en Cooper hebben vanmiddag laten zien dat het erin zit. Nu maar hopen dat de mythe over een goede generale repetitie en een slechte uitvoering, een fabeltje is. 

Lees ook: de recensies van alle liedjes. 

Het is begonnen: om 13:10 uur (Nederlandse tijd) hebben Mia Nicolai en Dion Cooper het hotel verlaten om op weg te gaan naar de Echo Arena. Een grote groep Nederlandse pers had zich voor het Hope Street Hotel verzameld voor het ‘uitzwaaimoment’. 

Een kudde camera's verdrong zich rond het duo om ze de laatste vragen te stellen voor hun optreden vanavond. Of ze zenuwachtig zijn? Nee, dat valt wel mee, zegt Nicolai. Ze vond het optreden van gisteravond geweldig. Het was de eerste repetitie met publiek, en dat gaf vertrouwen en een enorme energieboost. “We hebben echt een overwinning geboekt op onszelf. De routines zitten er goed in. We gaan het vanavond gewoon net zo doen als gisteren”, aldus Nicolai. Na afloop was ze wel een beetje 'hieperdepieper', maar een heerlijke massage hielp haar om tot rust te komen.

Duncan Laurence, de Nederlandse winnaar van 2019, slaat zijn armen om de twee heen. “Ik ben enorm trots op hoe ze zich door de afgelopen weken heen hebben geslagen. Ze zijn weer terug bij zichzelf.”

Na twee mislukte optredens kregen Nicolai en Cooper de afgelopen weken behoorlijk wat kritiek over zich heen. En het blijft de vraag of ze het gaan redden vanavond. Volgens de bookmakers eindigen ze op de elfde plek en dat is net niet voldoende om de eerste ronde door te komen.

Alleen het publiek mag stemmen

Bijkomende handicap is dat er vanavond geen jurybeoordeling is, alleen het publiek mag stemmen. Ja, dat is wel spannend, geeft Cooper toe. “Bij de jury’s deed Nederland het de afgelopen jaren behoorlijk goed. Het is afwachten wat het publiek gaat doen.”

En dan hebben ze ook nog pech; in de eerste halve finale zitten alle topfavorieten. Als de voorspelling van songfestivalkenner Cornald Maas uitkomt, dan komen de meeste liedjes in de top-10 van de grote finale uit de eerste halve finale. Moordende concurrentie dus.

Nederland zit vanavond ingeklemd tussen de vrouwenpower van Tsjechië en het overdonderende Cha-Cha-Cha van Finland. Vergeleken met al die uptempo songs is Burning Daylight een ingetogen liedje. Maar uiteindelijk draait het vanavond om drie minuten. Drie minuten waarin Nicolai en Cooper alle critici kunnen laten zien dat ze er naast zaten.

Of ze er zin in hebben? Ja, natuurlijk, zegt Cooper. “Ik kan niet wachten om weer in de volle arena te staan.”

Wie zijn de concurrenten van Nederland in de halve finale van het Eurovisie Songfestival? We zetten alle concurrenten op een rij.

Zo laat de Noorse Alessandra zien dat je een feministische boodschap prima kunt brengen in een strak korset en netkousen. De Servische Luke Black slaat goed aan bij fans met 'ik wil alleen maar slapen, want dromen is lekkerder'. Van Letland hebben we niet veel te vrezen: de vier jongens zingen het suffe Aijā, waarmee de bookmakers hen op de een na laatste plek zetten. 

Lees hier Trouws recensies van alle liedjes vanavond. 

Zodra je Lime Station uitloopt is het duidelijk: Liverpool is de Songfestivalhoofdstad van dit jaar. Op een enorm ledscherm flikkeren de vlaggen en deelnemende landen je in neonkleuren tegemoet. Over het plein lopen mensen met rolkoffers en Eurovisie-buttons, dure sneakers en jonge vrouwen in joggingbroek en crop top – ook wel bekend als naveltruitje – kriskras door elkaar.

Het thema is dit jaar United by Music, en de kleuren die daarbij horen zijn geel en blauw, en een klein beetje roze. Dat is natuurlijk omdat het eigenlijk een Oekraïens feestje is. Het Verenigd Koninkrijk eindigde vorig jaar met Sam Ryder op de tweede plek; het was het Oekraïense Kalush Orchestra dat er eigenlijk met de winst vandoor ging. Maar zo'n groot evenement organiseren in Kiev is geen goed idee, zolang Poetin nog dagelijks met bommen strooit. Dus wierp het Verenigd Koninkrijk zich op als plaatsvervangend gastland.

Eerbetoon

Deze editie van het Songfestival is dus vooral een eerbetoon aan Oekraïne. Er wapperen Oekraïense vlaggetjes bij de restaurants op het Royal Albert Dock, het gebied met winkeltjes en restaurantjes vlak om de hoek bij de Echo Arena waar de shows worden gehouden. 

Al op maandagavond kronkelt een lange rij vrolijk uitgedoste bezoekers langs het enorme reuzenrad. Ze gaan naar de tweede repetitie, en die is met publiek. "Deze kaartjes waren tenminste nog beschikbaar", zegt een een groepje Britten. Ze dragen allemaal roze hoedjes, net als zanger Oleh Psiuk van Kalush Orchestra. De sfeer is gemoedelijk, de Britten weten wat queuing – in de rij staan – is.

De Oekraïense vriendinnen Mila Kumganova en Julia Koron hebben hun kaartjes voor de repetitie gewonnen, vertellen ze. Om hun schouders hangt de Oekraïense geel-blauwe tweekleur. Toen Poetin hun land binnenviel, zijn ze gevlucht en sindsdien woonden ze op verschillende plekken in Europa, zoals in Londen en Amsterdam. 

Trots zijn ze dat hun land vorig jaar won, maar ook teleurgesteld. Vooral omdat het door de oorlog niet mogelijk is om de liedjescompetitie in hun eigen land te organiseren. En die dikke middelvinger die Oekraïense Tvorchi maakt aan het begin van liedje Heart of Steel? “Ja, die is natuurlijk bedoeld voor Poetin. Volgens mij is die man echt gek geworden”, aldus Kumganova. (Nienke Schipper)