De SerieSuccession S4
In geen serie is slechtheid zo sexy als in ‘Succession’
Met het vierde seizoen eindigt Succession op zijn hoogtepunt. De serie intrigeert om de manier waarop ze slechtheid zo ongelofelijk aantrekkelijk maakt.
Het fascinerendste personage in Succession: Greg. Gregggg! Greg-the-egg. De aangewaaide neef van de familie Roy, de kliek rond mediamagnaat Logan Roy, om wiens opvolging Succession draait. Een opvolging die in dit vierde en laatste seizoen eindelijk duidelijk moet worden. Waarin Greg ondanks, nee, juist dankzij zijn heerlijke sukkeligheid is opgeklommen naar de hoogste rangen binnen het op Rupert Murdochs News Corp gemodelleerde media-imperium.
Wat Greg daarvoor in de tussentijd, in de achterliggende drie seizoenen, nu daadwerkelijk heeft gedaan? Niemand die het weet. Maar in een wereld gebouwd op list, bedrog en rugstekerij, hangt hij rond, tussen al het gekonkelfoes van zijn medespelers – zonder zelf te vallen. Onschadelijkheid als hoogste goed, nog altijd onbeschadigd.
Als enige! Dat Greg-the-egg nog altijd door kan sukkelen zonder ooit écht te struikelen komt natuurlijk alleen omdat hij daadwerkelijk geen enkele kans maakt ooit CEO van het bedrijf te worden. Niemand ziet hem als bedreiging. En terecht.
Iedereen gaat uit van het slechtste in de ander
Maar het zegt veel over het soort wereld dat Succession de kijker voorschotelt. Een wereld waarin verder íedereen elkaar als bedreiging ziet. Waarin iedereen van het slechtste uitgaat in de ander, waarin iedereen elkaar preventief een hak probeert te zetten om zelf verder te komen.
Een vader zijn kinderen. Een broer zijn zus. Een echtgenoot zijn vrouw.
Hoe anders begint dit vierde en laatste seizoen, waarin we voor het eerst de Roy-kinderen Kendall, Roman en Siobhan gebroederlijk op de bank zien zitten, zowaar op één lijn, keuvelend over hun nieuwe mediaproject. Dat project, The Hundred, wordt overigens snel vergeten als zich de kans voordoet om hun vader dwars te zitten bij een van zijn levenslange obsessies.
De drie braken aan het slot van het vorige seizoen definitief met hun vader Logan, toen hij ze buitenspel zette bij verkoop van het familiebedrijf aan de Zweedse techmagnaat Lukas Mattson. Waarmee de kansen op de titulaire successiedus inderdaad verkeken zouden zijn.
In de rug gestoken
Deel 4 gaat verder vlak voor de bestuursvergadering waarin gestemd moet worden over die overname. Maar voor het zover komt, gebeuren er dingen die we, omwille van spoilers, hier niet gaan verklappen.
Wat we wél kunnen verklappen, op basis van de eerste vier afleveringen, is dat Tom en Siobhan in scheiding liggen. Niet zo vreemd, nadat Tom zijn vrouw een mes in de rug stak door haar te verraden bij Logan, om zo zijn eigen hachje veilig te stellen. Een van de meest kenmerkende scènes in de eerste aflevering van het vierde seizoen is hoe Tom, in al zijn kruiperigheid, tegenover schoonvader Logan Roy zijn zorgen uit over zijn scheiding – maar vooral om wat dat zou betekenen voor zijn positie in de ogen van Logan.
Die ogen van Logan Roy. Die diepliggende, broedende ogen, van steracteur Brian Cox. Ja: wat we óók kunnen verklappen is dat Siobhan, Roman en Kendall ondanks alles nog altijd gebukt gaan onder hun vadercomplex, en niets liever zouden willen dat patriarch Logan hun die blik zou gunnen. Eén blik – van goedkeuring, waardering, verstandhouding – of louter om hen gewoon te zien staan.
Komt die blik? Op tijd voor het einde?
Vlijmscherpe humor
Een van de beste televisieseries van dit moment, misschien wel ooit, eindigt met dit vierde seizoen op het hoogtepunt.
Succession stopt, terwijl het nog net zo fris, fascinerend, en nieuw aanvoelt als toen we de Roy-kliek leerden kennen. Succession intrigeert, nog steeds, om de manier waarop het vlijmscherpe humor combineert met intense tragiek, om de manier waarop lichtheid wordt gekoppeld aan zwaarte, in een serie waarin de hoofdrolspelers zelf eigenlijk nog altijd nog niet weten of ze in een komedie of dramaserie acteren. Succession overrompelt, wederom, door de geweldig geschreven, messscherpe dialogen, de hyperactuele satire, de schitterende cast en hun fenomenale acteerprestaties.
Geen serie maakt slechtheid zo aantrekkelijk, slinksheid zo sexy. Wat dat betreft is alles dit seizoen hetzelfde gebleven. Net zo goed, krachtig; zo niet beter, sterker. Maar ook: alles wordt anders.
Het vierde seizoen van Succession is vanaf komende maandag 27 maart te zien op HBO Max.