IJzersterke verbeelding van het leven vanuit zwart perspectief

Theater
The Story of Travis
Theater Rotterdam/Well Made Productions
★★★★

Het verhaal van Travis is het verhaal van thuiskomen. Hij ging als enige hoop van zijn familie de wereld in en kwam in Nederland terecht, een plek waar ‘dromen uit konden komen’. De jonge Travis werd fotograaf en nu, 78 jaar oud, is hij terug in Chicago, op de begraafplaats van zijn naasten.

“Dag familie, hier ben ik dan”, zijn de eerste woorden van acteur Ruurt De Maesschalck, een statige grijze zwarte man op een mistige morgen tussen de zerken. Een imponerend toneelbeeld van Niek Kortekaas aan het begin van The Story of Travis van Theater Rotterdam, een initiatief van de zwarte vrouwen van Well Made Productions.

Esther Duysker liet zich voor haar tekst inspireren door A Raisin in the Sun, de Broadwayhit uit 1959 van Lorraine Hansberry, het eerste stuk van een zwarte vrouw dat in dat theaterwalhalla werd opgevoerd. Met als onderwerp de strijd van de ouders van Travis, om zich staande te houden in een racistische witte wereld. Duysker verlegt de focus naar hun zoon. Wat is er van hem geworden? Is hij wél geslaagd in het leven?

Dat geeft haar de ruimte om mooie lange lijnen te schetsen die generaties overstijgen. Een universum waar sterfelijkheid geen probleem is, want de oude Travis tovert de tijden van toen terug. Gloedvolle familiescènes rond de keukentafel aan de zuidkant van Chicago, slim gesitueerd op een verrijdbaar podium.

Falen is geen optie

Actrice Romana Vrede weet in dit regiedebuut haar acteurs op te laden tot schitterend spel. Zo zien we Omie (Jetty Mathurin) als stralend en wijs middelpunt en Yamill Jones als de springerige jonge Travis met de last op de schouders om te slagen in een wereld die niet gemaakt lijkt voor zwarte mensen.

Falen is geen optie, uitgerekend verwoord door zijn onmachtige vader (mooie rol van Howard Komproe). “Nooit sorry zeggen!” De dromen van een ouder voor zijn kind reiken tot de maan. De maan die, geprojecteerd in het decor, steeds groter wordt.

Duysker draagt haar tekst op aan Lorraine Hansberry en voert de auteur ook op als personage (Dionne Verwey), maar haar confrontaties met de oudere Travis voegen weinig toe. Sterker is de lijn naar de toekomst met een geweldige Jennifer Muntslag als kleindochter Nola op Travis’ graf. Ze prent hem in dat hij wel degelijk kan terugkijken op een geslaagd leven, want als hij niet is geslaagd, wie is zij dan?

Het antwoord geeft ze zelf: een jonge zelfbewuste zwarte vrouw, anno 2026, met een zwarte vrouw als minister-president in het verschiet. Ontroerend hoe opa Travis uiteindelijk wordt opgenomen in zijn in oogverblindend wit gestoken familieschare, in een lome choreografie van Alida Dors. The Story of Travis is een ijzersterke verbeelding van de cirkel van het leven vanuit zwart perspectief. Een topprestatie met grote urgentie.

The Story of Travis is te zien t/m 23 april. Info en kaarten: theaterrotterdam.nl/travis